یکی از واقعیت‌هایی که این روزها ایران را در ابهام قرار داده است نتایج گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکایی‌ها است. واقعیت این است که اقتصاد ایران با ادامه تحریم‌ها و بدون تحریم‌ها دست‌کم از نظر درآمدهای ارزی دو شکل و ماهیت با اختلاف معنادار خواهد داشت.
به گزارش نباء خبر، حالا ایرانی‌ها می‌دانند تصمیم‌ها و سیاستهای اقتصادی که قرار است سرنوشت آنها را برای چهار سال آینده رقم بزند از سوی یاران و همراهان سیدابراهیم رییسی گرفته خواهد شد. از سوی دیگر شهروندان ایرانی نیک می‌دانند رییس‌جمهور منتخب به همان میزان که با جزئیات رفتار و گفتار در مسائل قضایی آشناست و میدان این بازی را وجب به وجب می‌شناسد از ادبیات اقتصادی و نیز از تجربه سیاستگذاری اقتصادی و دانش اقتصاد دور است.
البته رییس دولت اصلاحات نیز همین وضعیت را داشت ولی در دوره رییس دولت‌های سازندگی و نیز دوران عدالت‌خواهی احمدی‌نژاد البته فضا کمی تفاوت می‌کرد. در همه هفته‌های منتهی به انتخابات سیدابراهیم رییسی درباره کلیات آرزوهای سیاسی خود در قالب اقتصاد مثل نصف مردم نرخ تورم و هدایت نقدینگی به سوی تولید و ساخت سالانه یک میلیون مسکن با شهروندان مسائلی را در میان گذاشت اما درباره سازوکارها و سیاستهای اقتصادی خود چیزی نگفت. عیبی هم ندارد و این کاستی با انتخاب همراهان اقتصادی کارآمد قابل جبران خواهد بود. اما برخی واقعیت‌ها وجود دارد که رییس‌جمهور منتخب باید درباره آنها درنگ کرده و پیش از هر سخن و اقدامی به پیامدهای این واقعیت‌ها خوب بیندیشد. یکی از واقعیت‌هایی که این روزها ایران را در ابهام قرار داده است نتایج گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکایی‌ها است. واقعیت این است که اقتصاد ایران با ادامه تحریم‌ها و بدون تحریم‌ها دست‌کم از نظر درآمدهای ارزی دو شکل و ماهیت با اختلاف معنادار خواهد داشت. رییس‌جمهور منتخب باید درباره این تفاوت‌ها با گروه اقتصادی مورد قبول خویش و نیز با برخی از کسانی که ریز و درشت و پشت و روی این تفاوت معنادار را می‌دانند و می‌فهمند نشست و برخاست کند و به ژرفای داشتن یک درآمد حدود ۵۰ میلیارد دلاری از محل صادرات نفت و آزادسازی منابع ارزی و فقدان این درآمد خوب آشنا شود. فقدان این میزان درآمد ارزی سالانه به دلیل ادامه تحریم اقتصادی هرگز در یک یا حتی چهار سال آینده اقتصاد ایران را زمینگیر نخواهد کرد اما پای رفتن اقتصاد را نیز ناتوان می‌کند و آسیب‌های آن را به شکل‌های گوناگون به دولت، به بنگاه‌ها و از همه مهم‌تر به خانواده‌ها وارد می‌کند. شاید آقای رییسی بتواند برخلاف روحانی برای عبور از وضعیت غیرقابل پیش‌بینی و پیامدهای ناشناس به تامین سرمایه ارزی و ریالی از جاهایی امیدوار باشد که خوب است این واقعیت را با شهروندان در میان بگذارد و به آنها اطمینان دهد ادامه تحریم‌ها برای ایران قابل تحمل خواهد بود. واقعیت دیگر این است که ایران دیگر آنقدر جان ندارد که تاب‌آوری بیشتری از آن را در معادلات گنجاند و این چیزی است که نادیده گرفتن آن آینده را با پیامدهای ناشناس روبه‌رو خواهد کرد. به هر حال رییس‌جمهور منتخب در این روزها باید با شتابی مناسب یاران اقتصادی خود را شناسایی کند و به اطلاع افکار عمومی برساند و با آنها و نیز با مدیران دولت فعلی و رهبران تشکل‌های بزرگ بخش خصوصی نشست و برخاست کند. روزهای ناشناس و پیامدهای پیش‌بینی نشده روزگار را سخت خواهد کرد.
