به گزارش نباءخبر،؛ انسان وقتی که متوجّه خدا بشود در این صورت است که خداوند او را تأیید می‌کند، نگهش می‌دارد. ولی اگر به اختیار و انتخاب خودش غفلت کرد از خدا ؛ یعنی سبب خود من هستم، این‌طور نیست که شیطان بتواند مرا متوجّه خود کند. دقّت کن آقاجان: اگر یک پرنده‌ای باشد رویش […]
به گزارش نباءخبر،؛ انسان وقتی که متوجّه خدا بشود در این صورت است که خداوند او را تأیید می‌کند، نگهش می‌دارد. ولی اگر به اختیار و انتخاب خودش غفلت کرد از خدا ؛ یعنی سبب خود من هستم، این‌طور نیست که شیطان بتواند مرا متوجّه خود کند. دقّت کن آقاجان: اگر یک پرنده‌ای باشد رویش به یک سمت است، کأنَّ این صیّاد تا موقعی که رویش آن طرف است کاری به او ندارد. هرگاه رویش را برگرداند، شروع می‌کند و آن وقت دون را می‌ریزد و آن آهنگ. ما از روایات و آیات این‌طور می‌فهمیم، یک همچنین وضعی است. نه اینکه تا من رویم آن طرف است باز هم دون بریزد باز هم موج پخش کند، این‌گونه نیست. هم آیه این را می‌گوید و هم روایت این را می‌گوید. متون اسلامی می‌گوید. در بحث این صید، این‌طوری است.
