واکنش تلگرامی سیف به مشکل نقدینگی بنگاهها / درد را درست بشناسیم

رئیس کل بانک مرکزی با تاکید بر لزوم شناسایی علت عدم کارآیی برخی بنگاههای تولیدی، گفت: تزریق سرمایه به برخی بنگاهها صرفا منجر به تعویق مشکلات آنهاشده و حجم مطالبات لاوصول را افزایش می‌دهد.  ولی اله سیف طی یادداشتی با عنوان «ضرورت تاکید بر اثربخشی تسهیلات بانکی» در کانال تلگرامی خود نوشت:  افزایش حرارت بدن […]

رئیس کل بانک مرکزی با تاکید بر لزوم شناسایی علت عدم کارآیی برخی بنگاههای تولیدی، گفت: تزریق سرمایه به برخی بنگاهها صرفا منجر به تعویق مشکلات آنهاشده و حجم مطالبات لاوصول را افزایش می‌دهد.

 ولی اله سیف طی یادداشتی با عنوان «ضرورت تاکید بر اثربخشی تسهیلات بانکی» در کانال تلگرامی خود نوشت: 

افزایش حرارت بدن نشانگر وجود بیماری است. پزشک سعی می‌کند ابتدا بیماری را شناسایی و سپس در صدد درمان بر می آید. با مسکن بیماری درمان نمی‌شود. کمبود نقدینگی برای بنگاه ها نیز این گونه است. تا مشخص نشود، علت عدم کارآیی و کاهش ظرفیت تولیدی یک کارگاه چیست، تزریق سرمایه در گردش تنها معضل را به تعویق می‌اندازد.

زنجیره ای از حلقه های علت و معلولی در نهایت می‌تواند منجر به استمرار تولید و اشتغال شود و یکی از آن حلقه ها سرمایه در گردش است. تا مسئله اصلی شناسایی و برطرف نشود، تامین نقدینگی و سرمایه در گردش به تنهایی راه به جایی نمی برد. ممکن است، بنگاهی به علت شرایط نامناسب فضای کسب و کار نتواند به صورت اقتصادی فعالیت نماید.

چه نهاد و دستگاهی مسئول نظارت و رفع مشکلات اصلی اینگونه بنگاه ها است؟ آیا نمی توان بخشی از مجوزهای غیرضروری را که وقت و سرمایه و نیروی انسانی بنگاه را تلف می کند، حذف کرد؟ آیا امکان اصلاح  فرایندهای نظارتی غیر کارآمد و زائد  وجود ندارد؟ چه میزان از مشکلات به تغییرات پی در پی و پرهزینه مقررات مربوط می شود؟ این موارد و ده ها عامل دیگر باعث می شوند تا هزینه های تولید افزایش یافته و بنگاه نتواند به صورت اقتصادی فعالیت نماید.  در نتیجه با زیان های پی در پی و کمبود نقدینگی مواجه شده و همه خیال می کنند، تنها مشکل، کمبود منابع بانکی است.

از سوی دیگر ممکن است معضل در درون خود بنگاه باشد. مثلا استفاده از تکنولوژی قدیمی و نامناسب، مدیریت نامطلوب منابع انسانی، عدم آشنایی با نیازهای بازار و …

تامین نقدینگی برای این بنگاه منجر به  هدر رفتن منابع بانکی و به معنای تخصیص غیر بهینه منابع محدود تسهیلاتی نظام بانکی است.

تا ایرادات و موانع اصلی فعالیت در اینگونه واحدها برطرف نشود، تامین نقدینگی مانند مسکنی است که اثرش به سرعت از بین رفته و بنگاه دوباره به شرایط اولیه باز می گردد. در چنین حالتی تسهیلات مذکور نیز به حجم مطالبات لاوصول سیستم بانکی اضافه خواهد شد.

خوشبختانه در شرایط حاضر بانک ها با انگیزه مثبت در صدد تامین نقدینگی و سرمایه در گردش مورد نیاز برای بنگاه هایی هستند که به صورت اقتصادی و سودآور فعالیت می کنند و این بهترین و مناسب ترین نوع استفاده از تسهیلات نظام بانکی است که مطمئنا منجر به رشد اقتصادی و اشتغال پایدار برای فرزندان لایق این مرز و بوم خواهد شد.

منبع:مهر

 


ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید