ژانگ ژان در ماه فوریه (بهمن 1398) به شهر ووهان چین سفر كرد تا از همهگیری ویروس کرونا و تلاشهای بعدی برای مهار آن گزارش تهیه کند.
به گزارش نباء خبر،دادگاهی در شهر “شانگهای” چین یک شهروند خبرنگار مستقل چینی را به خاطر تهیه و انتشار گزارش از همهگیری ویروس کرونا در شهر ووهان به 4 سال زندان محکوم کرد.
دادگاهی در چین خانم “ژانگ ژان” شهروند خبرنگار 37 ساله را به خاطر انتشار گزارشهایی از همهگیری ویروس کرونا در شهر ووهان به جرم” دامن زدن به مشکلات و تشویش اذهان عمومی” به 4 سال زندان محکوم کرد.خانم ژان که خود یک وکیل است، در ماه می امسال بازداشت شد و ماههاست که در زندان دست به اعتصاب غذا زده و بنا به گفته وکلایش، وضعیت جسمی خوبی ندارد.
ژانگ ژان در ماه فوریه (بهمن 1398) به شهر ووهان چین سفر كرد تا از همهگیری ویروس کرونا و تلاشهای بعدی برای مهار آن گزارش تهیه کند.
او در ماه می در ووهان ناپدید شد و بعدها آشکار شد که وی توسط پلیس در شانگهای، شهری با فاصله بیش از 640 کیلومتر از ووهان، بازداشت شده و به جرم ” دامن زدن به مشکلات و برجسته کردن معضلات” متهم شده است، اتهامی که معمولاً برای هدف قرار دادن روزنامهنگاران و فعالان اجتماعی و حقوق بشر در چین مورد استفاده قرار میگیرد.
ژان نخستین شهروند- خبرنگار چینی است که به دلیل گزارشدهی از شیوع ویروس جدید کرونا (کووید19) در دادگاه به زندان محکوم شده است.
پیشتر هم چند شهروند خبرنگار مستقل چینی که گزارشهایی از همهگیری ویروس کرونا در چین تهیه کردهاند به صورت ناگهانی ناپدید شدهاند و پس از چند هفته و چند ماه خبر بازداشت آنها به صورت غیررسمی منتشر شده است.
در ماه فوریه (بهمن 1398) “چن کیوشی” شهروند- خبرنگار مستقل چینی که از قرنطینه شدن سفت و سخت شهر ووهان ویدئوها و گزارشهایی را در شبکههای اجتماعی منتشر میکرد، ناپدید شد. در ماه سپتامبر (شهریور 1399) گزارش شد که او تحت “نظارت دولت” است. دو روزنامهنگار مستقل دیگر – لی زهوا و فانگ بن – نیز به دنبال پوشش اخبار ووهان بازداشت شدند.
اجتماع (امروز) در مقابل دادگاه ژانگ ژان در شهر شانگهای چین/ سی ان ان
مدافعان حقوق بشر چینی – یک گروه مستقر در هنگ کنگ- در گزارشی درباره سرکوب جریان اطلاعرسانی درباره ویروس کرونا از سوی دولت چین گفته است: ” مقامات چینی تحت پوشش مبارزه با ویروس کرونا با جلوگیری از گزارشدهی مستقل، اشتراکگذاری اطلاعات و اعلام نظرات انتقادی در مورد دولت، سرکوب آنلاین را افزایش دادهاند.”
براساس گزارش “خبرنگاران بدون مرز” چین بزرگترین زندان روزنامهنگاران در جهان است و در حالی که اکثر رسانههای خارجی را از طریق دستگاه سانسور و نظارت گسترده آنلاین خود مسدود میکند، مطبوعات داخلی را هم به صورت شدید کنترل میکند.
دولت چین در ماه مارس گذشته (اسفند 1398) در اقدامی بیسابقه خبرنگاران روزنامههای “نیویورک تایمز” ، “واشنگتن پست” و “وال استریت ژورنال” آمریکا را از این کشور اخراج کرد.
در توجیه اخراج این خبرنگاران خارجی دولت پکن اعلام کرد که این اقدام پاسخی متقابل به ایجاد محدودیت دولت آمریکا برای فعالیت رسانههای دولتی چین در داخل آمریکاست.
دولت چین با وجود سیاست سانسور و سرکوب شدید درباره جریان اطلاعرسانی از شیوع ویروس کرونا در این کشور، با قرنطینه و سرکوب شدید ویروس کرونا، توانسته همهگیری کرونا را در داخل این کشور مهار کرده و وضعیت اقتصادی و اجتماعی داخلی را به وضعیت عادی بازگرداند.
با این حال محدودیتهای مطبوعاتی به رغم عادی شدن وضعیت این کشور از نظر خطر شیوع ویروس، برطرف نشده است و رسانههای دولتی چین به صورت مرتب گزارشهایی را درباره اینکه منشا ویروس کرونا احتمالا در خارج از چین بوده باشد، منتشر میکنند.