تکرار هر ساله آلودگی در کلانشهر تهران، نشان از سوءمدیریت مسئولان مربوطه است و زمانی که این سومدیریت‌ها با عدم اتفاق نظر مسئولان همراه می‌شود چالش تازه ای را به وجود می‌آورد که شاید حل آن از عهده دولت‌های بعدی نیز خارج باشد. اگرچه عوامل مختلفی همچون تردد بسیار زیاد اتومبیل‌ها در شهر، تردد خودروهای […]
تکرار هر ساله آلودگی در کلانشهر تهران، نشان از سوءمدیریت مسئولان مربوطه است و زمانی که این سومدیریت‌ها با عدم اتفاق نظر مسئولان همراه می‌شود چالش تازه ای را به وجود می‌آورد که شاید حل آن از عهده دولت‌های بعدی نیز خارج باشد.
اگرچه عوامل مختلفی همچون تردد بسیار زیاد اتومبیل‌ها در شهر، تردد خودروهای فرسوده ، وجود صنایع آلاینده در اطراف شهرها، در آلودگی هوای کلانشهر موثر است اما در این میان نوع سوخت مصرفی در باک خودروها و استاندارد بودن پارامترهای تشکیل دهنده این سوخت نیز بسیار حائذ اهمیت است.
اساساً حذف بنزین پتروشیمی ها و توجیه واردات دوباره بنزین، از آلودگی هوای تهران شروع شد. مسئولان ارشد دولتی در سازمان حفاظت محیط زیست و برخی از مسئولان وزارت نفت تأکید داشتند که با قطع تولید بنزین پتروشیمی ها، واردات بنزین راهکار مناسبی برای تامین نیاز کشور است و این در حالی بود که بررسی‌های صورت گرفته توسط سازمان بازرسی کل کشور نشان می داد که عدد اکتان بنزین تولیدی پتروشیمی‌ها عموماً بالاتر از سایر بنزین‌های تولید پالایشگاه‌های داخل و حتی وارداتی است و بنابراین با جایگزینی بنزین وارداتی، لزوماً کیفیت بنزین مصرفی کشور افزایش نخواهد یافت.
با این حال، تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی در سال ابتدایی آغاز به کار دولت یازدهم متوقف شد و واردات بنزین آغاز شد. واردات بنزین همزمان اوج گرفت اما به صورت موازی در سال ۹۴ شاهد آغاز دوباره تولید بنزین در برخی واحدهای پتروشیمی بودیم اما واردات بنزین به قوت خود ادامه یافت و روند صعودی خود را طی کرد تا اینکه در نیمه نخست امسال شاهد ورود روزانه ۱۲ میلیون لیتر بنزین به کشور بودیم.
اگر توجیه مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت نفت را برای تأثیر بنزین های بی کیفیت پتروشیمی در آلودگی هوای سال ۹۳ جدی بگیریم، چرا با وجود واردات۱۲ میلیون لیتر بنزین همواره شهرهای بزرگ کشور از آلودگی رنج می برند و همچنان مردم از عرضه بنزین های بی کیفیت گلایه دارند؟
منبع : پارسینه
