بررسی آخرین آمارهای رسمی مرکز آمار به‌وضوح نشان می‌دهد فاصله میان فقرا و اغنیا طی سالهای ۹۱ تا ۹۴ افزایش یافته است. برابر این آمارها شرایط خانوارهای شهری و روستایی دهکهای اول (فقیر) و دهم (غنی) در فاصله سالهای ۹۱ تا ۹۴، با شاخصهای گوناگون به شرح زیر بوده است: متوسط فاصله هزینه‌های خوراکی […]
بررسی آخرین آمارهای رسمی مرکز آمار به‌وضوح نشان می‌دهد فاصله میان فقرا و اغنیا طی سالهای ۹۱ تا ۹۴ افزایش یافته است.
برابر این آمارها شرایط خانوارهای شهری و روستایی دهکهای اول (فقیر) و دهم (غنی) در فاصله سالهای ۹۱ تا ۹۴، با شاخصهای گوناگون به شرح زیر بوده است:
- متوسط فاصله هزینه‌های خوراکی و دخانی خانوارهای شهری دهک دهم، نسبت به دهک اول، از ۴٫۲۹ برابر در سال ۱۳۹۲ به ۴٫۷۷ برابر در سال ۱۳۹۴ رسید.
- متوسط فاصله هزینه‌های خوراکی و دخانی خانوارهای روستایی دهک دهم، نسبت به دهک اول، از ۷٫۲۲ برابر در سال ۱۳۹۲ به ۸٫۱۱ برابر در سال ۱۳۹۴ رسید.
- متوسط فاصله هزینه‌های غیرخوراکی خانوارهای شهری دهک دهم، نسبت به دهک اول، از ۱۴٫۰۸ برابر در سال ۱۳۹۲ به ۱۴٫۱۶ برابر در سال ۱۳۹۴ رسید.
- متوسط فاصله هزینه‌های غیرخوراکی خانوارهای روستایی دهک دهم، نسبت به دهک اول، از ۱۷٫۳۸ برابر در سال ۱۳۹۲ به ۱۷٫۷۷ برابر در سال ۱۳۹۴ رسید.
همچنین گزارشها نشان می‌دهد فاصله درآمدی بین خانواده‌های روستایی و شهری نیز افزایش یافته است. چنان‌که:
- نسبت متوسط درآمد خانوارهای شهری نسبت به خانوارهای روستایی از ۱٫۶۹ برابر به ۱٫۷۳ برابر افزایش یافت.
- نسبت متوسط هزینه خانوارهای شهری نسبت به خانوارهای روستایی از ۱٫۵۹ برابر به ۱٫۷۹ برابر افزایش یافت.
به این ترتیب روشن است که هیچ‌یک از این شاخصها به سمت عدالت اجتماعی حرکت نکرده و فاصله بین طبقات فقیر و غنی بیشتر شده است.
منبع : پارسینه
