به نقل از صدا نیوز ، طی سال های گذشته جودوکاران زیادی به همراه تیم های ملی عازم کشورهای خارجی شدند و به ایران بازنگشتند تا جایی‌که رشنونژاد نوزدهمین جودوکاری است که از بازگشت به ایران خودداری کرده و از این حیث جودوی ایران رکورد بی نظیری را از خود به جا گذاشته است؛ جودوکارانی […]
به نقل از صدا نیوز ، طی سال های گذشته جودوکاران زیادی به همراه تیم های ملی عازم کشورهای خارجی شدند و به ایران بازنگشتند تا جایی‌که رشنونژاد نوزدهمین جودوکاری است که از بازگشت به ایران خودداری کرده و از این حیث جودوی ایران رکورد بی نظیری را از خود به جا گذاشته است؛ جودوکارانی که بسیاری از آنها دیگر قید بازگشت به ایران را برای همیشه زدند و در کشورهای خارجی مشغول زندگی هستند.
در این میان انواع و اقسام مشکلات جودوکاران و پیدا نشدن گوش شنوایی برای آنها شاید مهمترین علت کوچ این ورزشکاران به کشورهای دیگر بوده است؛ موضوعی که ادامه آن باعث ادامه این اتفاق تلخ در رشته های مختلف خواهد بود.
همین محمد رشنو نژاد جودوکار سبک وزن اندیمشکی و جوان با آتیه جودوی ایران چند ماه پیش از سخت بودن شرایط مالی خود و دست و پنجه نرم کردن با بسیاری از مشکلات مالی بدلیل بی توجهی مسوولان گفته بود و حتی عنوان کرده بود قصد دارد مدال های خود را برای گذران زندگی به حراج بگذارد؛ موضوعی که هیچ‌گاه مورد توجه مسوولان ورزش و فدراسیون جودو قرار نگرفت!
اما جدا از بحث عدم بازگشت رشنو نژاد به ایران، اینکه طبق اعلام سیاحی دبیر فدراسیون جودو، محمدرضا رودکی هم به عنوان سرپرست و هم نماینده حراست به همراه تیم ملی عازم هلند شده، موضوع عجیبی است که مسوولان فدراسیون و مهم‌تر از آن مسوولان حراست وزارت ورزش باید پاسخگوی آن باشند. موضوعی که اگر رعایت می شد شاید جلوی این اتفاق تلخ برای کشورمان را می گرفت.
امیر حسین سیاحی در این‌باره اظهار کرد:” رودکی به عنوان سرپرست به همراه تیم اعزام شد و در آخرین لحظه قبل از سفر مسئولیت نماینده حراست هم به وی واگذار شد!”
بر اساس این گزارش، رودکی در هلند مانده تا شاید بتواند ردی از جودوکار گمشده در هلند پیدا و او را راضی به بازگشت به ایران کند اما کاش پیش از اعزام، فدراسیون جودو و شورای برون مرزی فکری به حال همه احتمالات ممکن می‌کردند تا این اتفاق رخ ندهد.
