برچسب: دکترین

در حال حاضر هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه ایران در آستانه گریز هسته‌ای قرار گرفته، وجود ندارد، اما درگیری‌های ادامه‌دار در خاورمیانه این نگرانی را ایجاد کرده که تهران در نهایت ممکن است دکترین هسته‌ای‌اش را بازتعریف کند. فارین پالسی با استناد به چنین فرضیه ادعایی چند سناریو مطرح کرده اس

دکترین هسته‌ای روسیه به گونه‌ای تنظیم شده که امکان استفاده بالقوه از تسلیحات هسته‌ای را در پاسخ به تهدیدات متعارف می دهد، به ویژه اگر بحث بقای ملی یا تمامیت ارضی آن در خطر باشد. دکترین هسته‌ای روسیه به گونه‌ای تنظیم شده که این حق را برای خود محفوظ می دارد

تصمیم اسرائیل برای مدیریت طولانی‌مدت غزه و ادامه الحاق کرانه باختری، امکان راه‌حل دودولتی را از بین می‌برد. اسرائیل را از نظر نظامی، مالی و آبرویی تضعیف می‌کند و بی‌عدالتی تاریخی برای مردم فلسطین است. تا زمانی که ایالات متحده ارتباط ویژه‌ای با اسرائیل برقرار می‌کند، نمی‌تواند مانند دولت بایدن این جراحت را نادیده بگیرد. عزم بایدن برای پایان دادن به طولانی‌ترین جنگ واشنگتن یک دستاورد بزرگ بود. اکنون برای اولین بار در یک ربع قرن هیچ نیروی آمریکایی در نبرد پایدار وجود ندارد. سیاست‌های وی نشان‌دهنده این است که ایالات متحده همچنان به منافع جهانی خود ادامه می‌دهد، اما جاه‌طلبی‌هایش باید براساس ارزیابی واقع‌بینانه از منابع کنونی، تقسیم‌بندی‌های حزبی و اراده سیاسی‌اش باشد.

«اگر مسکو باور داشته باشد که واشنگتن می‌تواند حمله پیشگیرانه موفقی علیه نیروهای هسته‌ای روسیه انجام دهد، ممکن است دستش روی ماشه حرکت کرده و خطر حمله هسته‌ای بزرگ روسیه بر اساس یک هشدار اشتباه یا کاذب را افزایش دهد».تغییرات احتمالی در دکترین هسته‌ای روسیهبا افزایش موفقیت‌های اخیر مسکو در میدان جنگ اوکراین، تهدیدهای هسته‌ای کرملین نیز کاهش یافته است. با این حال، در روسیه نیز درخواست‌هایی برای تغییر دکترین هسته‌ای وجود داشته و پوتین گفته که ممکن است بسته به رویدادهای جهانی، این سند اصلاح شود.

واشنگتن نمی‌تواند شرکای خود در منطقه خلیج فارس را به استفاده از روابط بهبود یافته شان با تهران برای کاهش ریسک منازعات دریایی ترغیب نماید. هم ایران و هم اعضای شورای همکاری خلیج فارس علاقمند به تقویت ثبات منطقه‌ای هستند و گام بعدی برای آن‌ها توسعه چهارچوبی است که در بردارنده تضمین‌هایی باشد مبنی بر اینکه تمام طرف‌ها به تجارت و کشتیرانی بین المللی در خلیج فارس و تنگه هرمز احترام خواهند گذاشت.

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه روز پنجشنبه گفت که روسیه در حال بررسی تغییرات احتمالی در دکترین خود در مورد استفاده از سلاح‌های هسته‌ای است.دکترین موجود بیان می‌کند که روسیه ممکن است از چنین سلاح‌هایی در پاسخ به حمله هسته‌ای یا در صورت حمله متعارفی که تهدیدی وجودی برای دولت است استفاده کند.

آیا ایالات متحده به یک «دکترین بایدن برای خاورمیانه» نیاز دارد؟ این سوال از آن جهت مطرح می شود که توماس فریدمن، هفته گذشته در نیویورک تایمز اجزای چنین دکترین جدیدی را تشریح کرد. ظاهرا دولت بایدن آماده اتخاذ «یک موضع قدرتمند و قاطع در قبال ایران»، شناسایی دولت فلسطین و پیشنهاد یک پیمان امنیتی به عربستان با محوریت عادی سازی روابط ریاض با اسرائیل است.

اکنون به نظر می‌رسد راهبرد تازه ای توسط دولت جو بایدن در حال شکل گرفتن باشد تا جنگ چندجبهه ای کنونی که غزه، ایران، اسرائیل و منطقه در آن درگیرند را مدیریت کند.

حزب گرایی مسموم در داخل، اعتماد به دولت آمریکا را از بین برده است. بحران مالی 09-2007 ایمان به بازارها را کاهش داد. ناکامی های آمریکا در عراق و افغانستان ادعای آمریکا را برای گسترش دموکراسی تضعیف کرد. امروزه اکثر کشورها از اجابت درخواست آمریکا برای اجرای تحریم ها علیه روسیه خودداری می کنند و ظهور چین، سیاستمداران آمریکایی را برانگیخت تا منطق مجموع جمع صفر و رویکرد خودخواهانه تری را در ژئوپلیتیک اتخاذ کنند.

علی رغم کمک های کلان نظامی‌آمریکا به اوکراین ، پنتاگون به دلیل ترس از واکنش خطرناک روسیه با درخواست اوکراین برای ارسال سامانه‌های موشکی تاکتیکی ارتش (ATACM)مخالفت کرده است. ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه روز پنجشنبه به آمریکا در مورد ارائه چنین سلاح هایی به اوکراین هشدار داد و آن را «خط قرمز» روسیه خواند و تاکید کرد: در صورت تحویل چنین موشک‌هایی از سوی آمریکا به اوکراین و استفاده از آن، روسیه حق دفاع از خاکش را برای خود محفوظ می‌داند.

«دکترین نظامی جمهوری اسلامی اساساً یک دکترین تدافعی است». بنابراین، یکی از اهداف اصلی دکترین نامتقارن «متقاعد کردن آن دشمنان است که در صورت حمله به ایران، بهای گزافی را خواهند پرداخت»

از نظر فنی، تولید موشک برای کشوری که « خودکفایی» در دکترین امنیتی آن گنجانده شده ؛ تقریبا ایده آل بود. یک زرادخانه بالستیک همچنین پاسخی منطقی به سیاست دیرینه واشنگتن در حمایت تسلیحاتی از متحدانش در منطقه است.