نقد و تحلیل

اکتشافات اخیر ساختار‌های کریستالی جدید با قابلیت هوش مصنوعی و پیشرفت در تا کردن پروتئین چنین احتمالاتی را نشان می‌دهد. با این وجود، بعید به نظر می‌رسد که این پیشرفت‌ها منبع اصلی رشد در یک دهه آینده باشند. حتی اگر بتوان اکتشافات جدید را بسیار سریع‌تر آزمایش کرد و به محصولات واقعی تبدیل نمود صنعت فناوری در حال حاضر بیش از آن که وظایف تولیدی جدیدی را برای کارگران معرفی کند بیش از حد بر روی اتوماسیون و کسب درآمد از داده‌ها متمرکز شده است.

تلاش برای تدوین #نظریه_ایران_امروز وظیفه مهم اصحاب فکر، گروه‌های سیاسی و حتی استراتژیست‌های نظام سیاسی باشد. بدون چنین نظریه‌ای که تا حد مناسبی بر سر آن اجماع باشد، روایت‌هایی از فیل مولانا - آن‌هم اندام‌های نامیمونش – بر سیاست و جامعه سایه می‌اندازند.

در دوران کنونی ایدئولوژی در دانشگاه‌ها چندان مسئله متمایز و روشنی نیست. نمی‌توان دانشجوها را به چپ و راست تقسیم کرد. آنچه در بین دانشجویان شاهد هستیم زیر سوال بردن صاحبان قدرت و به‌طور اخص زیر سوال بردن قدرت جریان اصلی است. در واقع گاهی اوقات این مسئله همان چیزی است که دونالد ترامپ از آن برای جلب حمایت رای‌دهندگان استفاده می‌کند. اما در مسئله منازعه اعراب و اسرائیل، مسئله زیر سوال بردن صاحبان قدرت به موضوع ابراز تردید در مورد اسرائیل بدل شده‌است.

 سقوط بالگرد حامل رئیس جمهوری و همراهان و نوع مدیریت بحران از کاستی های فراوان در امر حکمرانی در ایران نشان دارد

به گزارش نبأخبر،بر اساس آمارگیری مرکز آمار ایران، در زمستان، نرخ بیکاری ۱۴۰۲، در شهر کرمانشاه، ۱۷.۴، در اردبیل، ۱۲.۹ و در لرستان، ۱۲.۳...

یکی از مسائل مهم آموزش‌وپرورش کشور، غلبه تفکری است که نگاه‌های سیاسی در آن بر نگاه‌های تربیتی و آموزشی تقدم یافته است. آموزش‌وپرورش ما دراین دوره گرفتار مدیرانی با یک تفکر ایدئولوژیک خاص شده که باعث می‌شود تصمیم‌ها و رفتارشان دور از واقعیت‌های جامعه باشد. پس هنگامی که حرف از تحول در آموزش‌وپرورش می‌زنند، درواقع بدون اینکه علت‌ها و مسائل آموزش‌وپرورش را درک کنند، دست به کارهای ظاهری می‌زنند.

دولت تعهداتی در بودجه سالانه می‌دهد که پولی برای اجرای آنها ندارد. در چنین شرایطی دولت‌ها چه می‌کنند و اقداماتشان چه تبعاتی به دنبال دارد؟

کشورها برای قرار گرفتن در مسیر تحول به آن چیزی دسترسی دارند که نماهایی از جنس تصویر از آینده است.

ایران پس ازچندین دهه تلاش برای رسیدن به توسعه، اکنون در جایی قرار گرفته که چندان مطلوب نیست. امروز ایران با چالش‌ها و بحران هایی مواجه است که هر کدام می‌توانند ما را بیشتر از آنچه که هست زمین گیر کنند.

یکی از مهم ترین کارکردهای آینده نگری در هر سطحی این است که قدرت ما را برای ایجاد تغییرات عالمانه مطلوب درباره روندهای نامطلوب هم افزایش می دهد. همانطور که قدرت اعمال اراده برای عینیت بخشی به وضع مطلوب را بالا می برد. بنابراین حتی در مواردی که سخن از چشم اندازهای بسیار نگران کننده مطرح می شود، مخاطب آگاه توجه دارد که به معنای خلق اراده برای توقف روندهای نامطلوب است.

توجه داشته باشیم که رشدهای کوتاه‌مدت اتفاقی است و به سرعت محو می‌شود. همان‌گونه که رشد متوسط کشور در دهه۱۳۹۰ زیر یک درصد است، مفهوم اقتصادی آن فقیر شدن جامعه است؛ زیرا عوامل تولید مجبور می‌شوند منابعی چون خاک، آب، هوا، ماشین‌آلات و حتی سلامت مردم و البته دانش و تجربه آنان را صرف استهلاک کنند؛ چراکه درآمدی برای گردش کار اقتصادی وجود ندارد.

ایران در حال گسترش و تحکیم نفوذ خود در مناطق اطراف اسرائیل است. در این مناطق، اسرائیل توان زیادی برای تهدید بازیگران غیردولتی مورد حمایت ایران ندارد. البته در شرایط فعلی، رویارویی مستقیم و گسترده به نفع هیچ‌کدام از طرفین نیست اما تشدید درگیری می‌تواند تا حدودی جهان عرب را بی‌ثبات کند و این بی‌ثباتی هرچند محیط استراتژیک و امنیتی اطراف ایران را ناامن می‌کند اما در عرصه عمل بیشتر به ضرر اعراب است چراکه می‌تواند اسلامگرایان تندرو سنی را بار دیگر قدرتمند کند.

تبیین مارکسیستی از رشد اقتصادی و ظهور سرمایه داری ذیل مفهوم «انباشت اولیه» غلط است.

حل مسئله توسعه مستلزم این است که ساختار و ماتریس نهادی بنیان‌های اساسی از کالای عمومی را برای عملکرد اقتصاد بازار فراهم کند. عدم تقارن اطلاعات(اطلاعات ناقص) و وجود اثرات خارجی باعث افزایش هزینه‌های مبادله می‌شود، ما با ایجاد نهاد هایی مانند حقوق مالکیت سعی میکنیم این هزینه های را حداقل کنیم تا بازار عملکرد بهتری داشته باشد.

دموکراسی تحت نظام سرمایه داری بازار آزاد کنترل نشده یک سیستم اجتماعی ناپایدار است. اقلیت کوچکی از افزایش سود انحصاری بهره مند می‌شوند در حالی که سایر بخش‌های جامعه به ویژه کارگران کم مهارت هزینه تحول اجتماعی ناشی از فناوری را می‌پردازند.