برچسب: اعتماد

بشار اسد، هر چند در قضیه فلسطین، طرف حق ایستاد و از مبارزه مظلومانی که سرزمین شان توسط صهیونیست ها اشغال شده بود، دفاع کرد ولی در مواجهه با مردم خودش، چندان مبتنی بر حق و حقیقت و تدبیر و درایت رفتار نکرد. در حکومت اسدها (حافظ و بشار) سیستم چندلایه امنیتی بر تمام شؤون کشور حاکم بود و کوچکترین اعتراضی با شدیدترین و خشن ترین پاسخ ها مواجه می شد.

مرامی که جناب آقای دکتر پزشکیان بر آن تاکید و اصرار می‌کنند که ما کارها را با گفت‌وگو و مذاکره پیش می‌بریم؛ در حقیقت راه همین خواهد بود و باب برگزاری مناظره‌های علمی باید بسیار بازتر باشد. ما باید فرصت شنیدن و گفتن را به جامعه بدهیم تا نظرات مختلف را بشنوند و نباید از این کار هراس پیدا کرد. یکی از اتفاقات بسیار مبارکی که در این دوره اتفاق افتاد، این است که هراس‌ها شکست، ترس‌ها از بین رفت و مشخص شد که آن‌هایی که مدعی و پرگو بودند و قدرت داشتند، پشتوانه مردمی و همراهی مردم را نداشتند لذا وضعیت‌شان مشخص شد.

انتخابات از همین الان چهار قطبی است؛ یک طرف پزشکیان، یک طرف قالیباف و یک طرف پورمحمدی و از سوی دیگر دو نفر دیگر که با هم مرز‌های مشخصی دارند. به این معنا نیست که همه اصولگرا‌ها یکی هستند. خط مشی آقای قالیباف با آقای جلیلی متفاوت است. خط مشی پورمحمدی نیز با هر دو آن‌ها متفاوت است. بنابراین یک دو قطبی کامل شکل نمی‌گیرد، بلکه در دور دوم احتمالی شکل می‌گیرد. در این دور همه با هم رقیب هستند.

ستاد نمازجمعه نیز باید تا تعیین‌تکلیف نهایی پرونده از دعوت وی استنکاف می‌کرد.چون دعوت از او به نتیجه رسیدگی قضایی مربوط است. ضمن اینکه در هرگونه رسیدگی اثرگذار است.

از قابل اعتمادترین کشور‌های جهان بر اساس شاخص اعتماد مردم به حاکمان

اعتماد باید وجود داشته باشد، نمیگویم انتقاد نباشد؛ انتقاد همراه با اعتماد. میخواهند انتقاد کنند اشکال ندارد، اما اعتماد داشته باشند. مسئولین دارند با اخلاص، با علاقمندی، با شوق، با توکل به خدا، با همه توان کار میکنند. اعتماد بشود به آنها، انتقاد هم اگر لازم بود بشود. من مخالفتی با انتقاد ندارم.

«شرط رشد اقتصادی این است که یک کشور بتواند امکاناتش را با دنیا به اشتراک بگذارد. اگر این ارتباط متقابل برقرار نشود کشور‌ها نمی‌توانند آنطور که باید ابزار رفاه شهروندانشان را فراهم کنند لذا تا مادامی که دولت شعار‌هایی نظیر اینکه بدون برجام رشد اقتصادی ممکن است را مطرح می‌کند، دارد به بیراهه می‌رود. هیچ کدام از وعده‌هایی که دولت در حیطه‌ی اقتصادی می‌دهد عملی نخواهد شد مگر آنکه تغییر مسیر دهند و ارتباط خود را با دنیا احیا کنند.»

اغلب کارشناسان هرگونه محدودیت در اینترنت را محدود کردن حق و ابراز اعتراض دانسته و این محدودیت اعتراض داخلی را به ضرر امنیت ملی می‌دانند. از این‌رو، دولت و مجلس با خارج کردن محدودیت اینترنت و پلتفرم‌های خارجی از دستورکار خود می‌توانند تاحد بسیاری اعتماد مردم را جلب کنند. به غیر از مساله‌ اینترنت، در دو ماه اخیر مسائل دیگری نیز وجود داشته که البته از اهمیت بالایی برخوردار بود اما چندان به آن توجه نشد. مثلا تغییر وزرایی با عملکرد نامناسب یا کم‌کارکرد اگرچه از اهمیت بالایی برخوردار است اما طی دوماه اخیر دولت یا مجلس به آن توجه نکرده.

در ماجرای فوت این خانم که همه را متأثر کرد وظیفه مدیریتی و انسانی ما این است که این موضوع را پیگیری کنیم و من هم به عنوان یک مسئول عرض می‌کنم قصد ما در این قضیه شفاف‌سازی و اجرای عدالت است.

باید اعتماد مردم به حاکمیت بازسازی شود و این وقتی می‌شود که صاحبان قدرت پاسخگوی نیازهای واقعی مردم باشند و از فریب و دروغ هم اجتناب کنند

این طور حوادث دو اثر بد دارد. یکی اثری است که در نگاه دنیا به ما می‌گذارد؛ که یک چهره‌ای مثل طالبان از ما در دنیا نشان می‌دهد. دیگری هم عکس العملی است که در جامعه ایجاد می‌کند و ممکن است به عنوان یک عکس العمل سیاسی و اجتماعی، بعضی خانم‌ها را تشویق به رعایت نکردن حجاب کند؛ و این خیلی بد است.

«پول اختلاس به سمت انتخابات، فرهنگ، هنر و سينما، معاملات زرد، پولشويي و در كل ورود به چرخه ايجاد قدرت مي‌رود در حالي كه پول دزدي هيچ‌وقت وارد فضاي انتخابات نمي‌شود. آثار و تبعات دزدي اگرچه زياد است، اما هرگز با تبعات مخرب اختلاس برابري نمي‌كند. اختلاس در يك محيط و چرخه بسته صورت مي‌گيرد و باعث زيرزميني شدن معاملات، قاچاق كالا، پولشويي و... مي شود و تبعات آن نيز تمام شوون كشور از اقتصاد تا سياست و از فرهنگ تا مناسبات اجتماعي و... را در بر مي‌گيرد.»

یک نظرسنجی جدید نشان می دهد که تنها ۳۹ درصد از مردم ایالات متحده در اواخر سال ۲۰۲۱ به دولت اعتماد داشتند - کاهش ۳ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۰.

مهم‌ترین اولویت دولت آیت‌الله رئیسی، اصلاح رابطه دولت-ملت و احیاء اعتماد مردم به حاکمیت است و مسیر این اصلاح می‌تواند از سامان دادن به اوضاع بورس، مسکن، ارز و سکه، تولید و اشتغال، نظام بانکی و یا حتی رفع تحریم‌ها بگذرد. اما چند گام اساسی در این مسیر وجود دارد که با برداشتن آنها می‌توان به بازسازی رابطه مردم و حاکمان امیدوار بود:

دولت آقای روحانی که خود مقصر بزرگ آشفتگی های بورس ایران است به عنوان دولت منتخب مردم می بایست به جای ضربه زدن به اعتماد عمومی مردم به بورس، وارد عمل می شد و حقوق از دست رفته سرمایه گذاران خرد را مطالبه می کرد اما نه تنها چنین اتفاقی نیفتاد، بلکه خود دولت دستی بر آتش انداختن به سرمایه های مردم داشت.