برچسب: اوراسیا

شدت و ضعف تحرکات ناتو برای ‌گذار به قلب اوراسیا که می‌تواند ناشی از قبض و بسط‌های مقطعی در ظرفیت و امکان چنین‌گذاری باشد، نباید با اتمام نقشه یکسان انگاشته شود. غرب در کمین است تا حتی با صرف زمانی طولانی بتواند این نقشه را به سرانجام برساند. با این حال به نظر می‌رسد نقشه غرب با قید فوریت زمانی نیز همراه است زیرا رشد خیره‌کننده چین، قدرتمندتر شدن محور مقاومت و بی‌احترامی روس‌ها به بازدارندگی غرب در اروپا زمان زیادی برای این مجموعه باقی نگذاشته است.

طبق داده های رسمی کشورهای عضو اتحادیه اوراسیا سالانه 380 میلیارد دلار واردات دارند. با امضا سند همکاری تجارت آزاد ایران و اوراسیا تعرفه کالاهای وارداتی بین کشورها صفر و در واقع ایران با جهش صادراتی روبرو می‌شود.

از نگاه کارشناسان، پشتوانه این طرح قدرت صنعتی اقتصاد چین و توان سرمایه‌گذاری آن است. این طرح می‌تواند به همراه قدرت نظامی چین، به هژمونی این کشور در آسیای شرقی بیانجامد و در نهایت با تفوق بر مسیرهای تجاری خشکی و آبی اوراسیا، چین را به سوی قدرت برتر در اقتصاد جهانی رهنمون کند.

طبق برآوردها اگر چین با همین سرعت به رشد اقتصادی و تخصیص بودجه نظامی ادامه بدهد، تا سال ۲۰۳۰ یا در همان حوالی از آمریکا سبقت خواهد گرفت و البته کسی نمی داند که آیا پکن ابرقدرتی متفاوت از آمریکا و دیگر قدرت های بزرگ غربی طی دویست سال گذشته خواهد بود یا تکراری است از آنچه در سده های اخیر بر ملت های زیردست در اوراسیا گذشته است.

در حال حاضر، چین فشار کمی برای تغییر روی خود دارد. نفت و گاز ارزان قیمت را از دو تامین کننده انرژی با بازارهای محدود دریافت می کند؛ دو کشوری که به ادامه دوستی با چین نیاز دارند. در حالی که پکن به اندازه کافی برای سرپا نگه داشتن روسیه تلاش می کند، غرب از منطقه هند و اقیانوس آرام منحرف شده و منابع خود را به اوکراین سرازیر می کند.

حملات ترکیه به شمال شرق سوریه به معنای درگیری ارتش این کشور (ترکیه) با گروه‌های کردی است؛ گروه‌های کردی که مورد حمایت مستقیم ایالات متحده آمریکا قرار دارند. این مهم می‌تواند به صورت ناخواسته به درگیری ایالات متحده در منطقه منجر شود که مطلوب نظر روس‌هاست. از سوی دیگر اگر ترکیه بخواهد به منطقه تل ‌رفعت نزدیک شود ایران ناگزیر خواهد بود که از روسیه برای مدیریت ترکیه کمک بخواهد. این مسئله به امتیازدهی به مسکو منجر خواهد شد. پس حمله احتمالی ترکیه به شمال سوریه چندان به ضرر روسیه نیست.

کشورهای آسیای مرکزی در «کانون بیضی استراتژیک انرژی» که توسط اقتصاددانان و کارشناسان انرژی مطرح می‌شود، قرار دارند. این کانون خلیج‌فارس، بخش‌هایی از اوراسیا و همچنین آسیای میانه را در برمی‌گیرد، به همین دلیل زمینه بسیار خوبی برای همکاری میان ایران و کشورهای آسیای مرکزی وجود دارد.

وابسته اقتصادی ارمنستان در ایران با اشاره به روابط دیرینه ساله ارمنستان و ایران، اظهار داشت: اکنون روابط سیاسی دو کشور در سطح بالایی قرار دارد اما ارتباطات اقتصادی و تجاری اندک است که برای افزایش بیشتر آن باید تلاش کنیم.

ما در دوره جدیدی هستیم که برتری مطلق غرب در دو قرن اخیر زیر سوال رفته و تغییر و تحول سریعی در نظام اقتصادی و نظم سیاسی جهانی مانند آسیا به وجود آمده است و در واقع مرکز ثقل اقتصاد جهانی در حال انتقال از غرب به شرق است. آسیا با جمعیت 4 تا 5 میلیارد نفری، با جمعیت جوان و اقتصاد پویا پتانسیل قابل توجهی برای رشد تجارت جهانی دارد.

ترکیب دو ابتکار اوراسیایی و جاده - کمربند می‌تواند تحقق عینی‌بخشی از این رویکرد باشد و ظرفیت‌های عظیم جمهوری اسلامی ایران به لحاظ ژئوپلتیک، جمعیت، انرژی، حمل و نقل، نیروی انسانی و از همه مهمتر معنویت، فرهنگ و تمدن می‌تواند تحرک معناداری به این چشم‌انداز ببخشد.

با توجه به مواضع جمهوری اسلامی در توسعه صلح و امنیت پایدار، اوراسیا فضای مناسبی است که ثمرات آن در دوره تحریم و کرونا نه تنها به سود ایران بلکه به سود همه کشورهای همسایه و منطقه آشکار شد.

رئیس جمهور روسیه تقویت تلاش‌ها را برای تضمین ثبات و امنیت در جهان و حفظ قانون بین الملل خواستار شد.

پیش بینی ما این است اگر تجارت آزاد را با کشور‌های اوراسیا اجرایی کنیم حجم تجارت ما با اوراسیا می‌تواند به ۴ برابر کنونی یعنی ۱۰ میلیارد دلار در ۴ تا ۵ سال آینده افزایش یابد که البته بخش عمده‌ای از آن می‌تواند صادرات ما باشد ضمن اینکه واردات ما هم بیشتر کالا‌های اساسی است.

موافقت‌نامه اتحادیه اقتصادی اوراسیا با ایران نه تنها مبادلات تجاری را برای تامین اقلام ضروری کشور تسهیل کرد، بلکه منافع سیاسی بسیاری را در پی داشته است.

اروپایی‌ها به شدت نگران افزایش حوزه نفوذ اقتصادی چین به اروپای مرکزی و غربی هستند. با این حال چینی‌ها حتی در اغلب مناطق اوراسیا و اروپای شرقی سلطه اقتصادی عظیمی ایجاد کرده‌اند و نشست‌ها و سرمایه‌گذاری‌های فراوانی در چارچوب گروه کشورهای ۱+۱۷ در بین کشورهای این منطقه و پکن انجام می‌شود.