بلینکن علاوه بر راه‌اندازی یک دفتر کاملاً جدید فضای مجازی و سیاست‌های دیجیتال که از نظر وی واحدهای بسیار سازنده‌ای در وزارت امور خارجه هستند، بیش از ۲۰۰ افسر امنیت سایبری و دیجیتال را آموزش داده است. او گفت: «هر یک از سفارتخانه‌های ما در سراسر جهان حداقل یک نفر خواهد داشت که واقعاً به سیاست‌های فناوری و دیجیتال مسلط است. هدف من این است که مطمئن شوم در کل دپارتمان سواد اولیه و حتی در نهایت تسلط بر مسائل فناوری وجود دارد.»
به گزارش نبأخبر،آنتونی جی. بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در کارنامه خود نکات خیره‌کننده بسیاری دارد. این نکات خیره‌کننده اغلب با جنگ گره‌خورده‌اند. بلینکن، ۶۲ساله، زمانی فکر می‌کرد که ممکن است یک موسیقی‌دان یا شاید، حتی با درآمد کمتر، روزنامه‌نگار شود. در عوض، او تقریباً تمام دوران حرفه‌ای خود را در تشکیلات سیاست خارجی واشنگتن گذرانده است. در بسیاری از این سفرها و جلسات، فناوری در سرلوحه کار قرار داده است. در سال ۲۰۲۲، بلینکن یک دفتر فضای سایبری و سیاست دیجیتال ایجاد کرد تا تلاش‌های سیاست خارجه را در زمینه امنیت سایبری و تلاقی حیاتی امنیت اقتصادی و فناوری رهبری کند و در ماه مه او به سانفرانسیسکو پرواز کرد تا در کنفرانس RSA، یک رویداد صنعت امنیتی، سخنرانی کند. تیم او در تلاش است تا فناوری قدیمی مورداستفاده ۷۷۰۰۰ کارمند وزارت خارجه در حدود ۳۰۰ سفارتخانه، کنسولگری و دفاتر ایالات متحده را مدرن کند.
به گزارش «فن‌زی» اقدامات او در زمینه مدرن‌سازی سفارتخانه، کنسولگری و دفاتر ایالات متحده در خارج از این کشور کارنامه او را جالب توجه می‌کند. تلاش‌های او در زمینه اقدام فناوری و دیپلماسی تحسین فعالان بخش فناوری را به دنبال داشته است. مسلماً مروری بر افکار، اقدامات و برنامه‌های این وزیر امور خارجه خالی از لطف نخواهد بود. در ادامه گزیده‌ای از مصاحبه آنتونی بلینکن را با وایرد می‌خوانیم.او در این مصاحبه از استفاده فناوری در بخش‌های مختلف سیاست گفته و اینکه آموزش افسران امنیت سایبری برای سفارتخانه‌ها از اصلی‌ترین برنامه‌هایش بوده است. همچنین در این مصاحبه از اینکه دولت بتواند با شرکت‌های بزرگ فناوری بر سر قوانین و مقررات به مصالحه برسد استقبال کرده است.
آموزش بیش از ۲۰۰ افسر امنیت سایبری و دیجیتال برای سفارتخانه‌ها
بلینکن معتقد است همه چیزهایی که در دنیای فناوری و در فضای سایبری اتفاق می‌افتند به طور فزاینده‌ای در سیاست خارجی امریکا نقش محوری دارند. او باور دارد در سال‌های اخیر طوفان عظیمی رخ داده و به چندین تحول بزرگ منجر شده و باعث شده فناوری و تحولات اخیر را در اولویت قرار دهیم. او در این مورد توضیح داد: «در وهله اول، ما با نسل جدیدی از فناوری‌های بنیادی طرف هستیم که به معنای واقعی کلمه در حال تغییر جهان هستند؛ فناوری‌هایی چون هوش مصنوعی، کوانتومی، میکروالکترونیک، بیوتکنولوژی و ارتباطات راه دور. آنها تأثیر عمیقی بر مناسبات جهان دارند و به طور فزاینده‌ای در حال همگرایی و تغذیه از یکدیگر هستند. دوم، ما شاهد هستیم که خط بین دنیای دیجیتال و فیزیکی در حال تبخیر و پاک شدن است. ما اتومبیل‌ها، بنادر و بیمارستان‌هایی داریم که در واقع مراکز داده عظیمی به حساب می‌آیند. از طرف دیگر نیاز ما به مواد کمیابی که برای فناوری و زنجیره تأمین شکننده حیاتی هستند، در حال افزایش است.»
به گفته بلینکن وزارت امور خارجه ایالات متحده در هر کدام از این حوزه‌ها اقداماتی انجام داده است. به باور این وزیر امور خارجه، ما باید به همه چیز دقت کنیم؛ سخت‌افزار، نرم‌افزار، هنجارها، قوانین، استانداردهایی که این فناوری‌ها توسط آنها استفاده می‌شوند. بلینکن علاوه بر راه‌اندازی یک دفتر کاملاً جدید فضای مجازی و سیاست‌های دیجیتال که از نظر وی واحدهای بسیار سازنده‌ای در وزارت امور خارجه هستند، بیش از ۲۰۰ افسر امنیت سایبری و دیجیتال را آموزش داده است. او گفت: «هر یک از سفارتخانه‌های ما در سراسر جهان حداقل یک نفر خواهد داشت که واقعاً به سیاست‌های فناوری و دیجیتال مسلط است. هدف من این است که مطمئن شوم در کل دپارتمان سواد اولیه و حتی در نهایت تسلط بر مسائل فناوری وجود دارد.»
بلینکن در ادامه گفت در این سال‌های تصدی‌اش موفق شده اولین قطعنامه را در مورد هوش مصنوعی از طریق مجمع‌عمومی سازمان ملل دریافت کنیم. ۱۹۲ کشور همچنین اصول اولیه ایمنی و تمرکز بر استفاده از هوش مصنوعی را برای پیشبرد اهداف توسعه پایدار در مواردی مانند بهداشت، آموزش، آب‌وهوا امضا کردند. به گفته او بیش از ۵۰ کشور هم اصول اولیه استفاده نظامی مسئولانه از هوش مصنوعی را امضا کرده‌اند.
بلینکن باور دارد که این تلاش‌ها برای گرد هم آوردن کشورهاست. او بیان کرد: «البته در مواردی به‌شدت با رقابت با دیگر کشورها هستیم. اگر نتوانیم قوانینی را تصویب کنیم که باعث بهبود شرایط شود، باید مطمئن شویم که از ارزش‌ها و از منافع خود محافظت می‌کنیم. به‌عنوان‌مثال، وقتی از پیشرفته‌ترین فناوری‌ها مانند تراشه‌ها صحبت می‌شود، می‌خواهیم مطمئن شویم که کشوری مانند چین قادر به دستیابی به این تراشه‌ها نیست و آنها را مستقیماً وارد برنامه نظامی خود نمی‌کند. آنها در حال حاضر درگیر توسعه گسترده برنامه هسته‌ای خود هستند.»
او افزود: «همچنین متأسفانه از فناوری برای سرکوب مردم، نظارت و سرکوب حقوق انسانی آنها استفاده می‌شود. ما می‌خواهیم مطمئن شویم که از فناوری‌های ما برای این اقدامات استفاده نمی‌شود. ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که از فناوری محافظت می‌کنیم. ما فناوری را عمیقاً به‌عنوان منبع خوبی برای پیشرفت می‌بینیم. اما باید از بخش‌های مختلف این اکوسیستم محافظت کنیم. ما باید زنجیره‌های تأمینی داشته باشیم که نه‌تنها انعطاف‌پذیر باشند، بلکه متنوع باشند؛ بنابراین برای هر بخش حیاتی فقط به یک مکان وابسته نیستیم.»
محیط اطلاعاتی جدید نیازمند پاسخ‌های نظام‌مند است
بلینکن یکی از بزرگترین تغییرات دنیای امروز را تغییر در محیط اطلاعاتی می‌داند. به گفته او تا سال‌های قبل اصلی‌ترین منابع اطلاعاتی روز شما واشنگتن‌پست یا وال‌استریت ژورنال بودند؛ اما اکنون در هر میلی‌ثانیه اطلاعات جدیدی دریافت می‌کنیم. او تأکید کرد: «فشار برای پاسخ دادن، برای واکنش، بسیار شدیدتر است. این امر نیاز به داشتن نظم و انضباط را بیشتر کرده است. البته نه صرفاً واکنش نشان دادن و پاسخ دادن، بلکه وقت گذاشتن برای جمع‌آوری افکارتان، دور هم جمع شدن با سایر ذی‌نفعان در مورد یک مشکل خاص و صرف وقت.»
تلاش برای همگرایی دولت و شرکت‌های بزرگ فناوری
او در پایان در مورد نقش شرکت‌های بزرگ فناوری و فعالان شناخته شده این حوزه مانند ایلان ماسک و نگرانی در مورد تأثیر برخی اقدامات آنها بر سیاست خارجی امریکا تشریح کرد: «پلتفرم‌ها و شرکت‌های فناوری تأثیر خارق‌العاده‌ای دارند. دوست داریم که این شرکت‌ها و افراد مسئولانه عمل کنند. امیدوارم شاهد همکاری بین این شرکت‌ها و دولت‌های فدرال باشیم. البته در این راستا تلاش‌های زیادی کرده‌ایم. من بارها با رهبران شرکت‌های مهم مختلف ملاقات کرده‌ام تا در مورد اینکه آنها جهان را چگونه می‌بینند و ما چگونه آن را می‌بینیم صحبت کنم. بخش مهمی از این همکاری زمانی رخ می‌دهد که از ایجاد قوانین، هنجارها و استانداردهایی اطمینان حاصل کنیم که به استفاده بهتر از فناوری کمک می‌کنند. در دنیای ایده‌آل، شرکت‌ها و پلتفرم‌ها خودشان کارهای زیادی را انجام خواهند داد. اما گاهی دولت مجبور به مداخله است و کارها پیچیده‌تر می‌شوند.»
