به نقل از صدا نیوز ، مرتضی سلطانپور ابیانه، کارشناس مسائل شبه‌کره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی نوشت: ۶۵ سال پیش در شبه جزیره کره، جنگی به وقوع پیوست که نگارنده معتقد است آن حادثه جنگ دو کره نبود و نمی‌توان نام آن را جنگ دو کره نامید.بلکه این حادثه را می‌توان در واقع ادامه […]
به نقل از صدا نیوز ، مرتضی سلطانپور ابیانه، کارشناس مسائل شبه‌کره در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی نوشت: ۶۵ سال پیش در شبه جزیره کره، جنگی به وقوع پیوست که نگارنده معتقد است آن حادثه جنگ دو کره نبود و نمی‌توان نام آن را جنگ دو کره نامید.بلکه این حادثه را می‌توان در واقع ادامه جنگ‌های شرق آسیا در اواسط قرن بیستم میان کشورهای آن منطقه دانست که چند قدرت تاثیرگذار در شرق آسیا بر مردم این شبه جزیره تحمیل کردند.
در این جنگ یک میلیون و دویست هزار نظامی و دو میلیون و ۵۰۰ هزار غیرنظامی آسیب دیدند. در این درگیری هولناک ۳۷ هزار نظامی آمریکایی کشته و بالغ بر ۱۰۰ هزار نظامی دیگر این کشور زخمی، مفقود یا اسیر شدند.
همچنین بیش از ۱۳۷ هزار سرباز چینی کشته و بالغ بر ۳۵۰ هزار چینی دیگر دچار آسیب‌های فراوان شدند.
به عبارت دیگر نیم میلیون نفر از نظامیان چینی برای حمایت از نظام کره شمالی در جنگ و نیز ۳۰۰ هزار آمریکایی و دیگر کشورها به حمایت از کره جنوبی جان خود را از دست داده‌اند.
همچنین بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر از نظامیان کره جنوبی در این جنگ کشته و بالغ بر ۷۱۰ هزار نفر زخمی، مفقود یا اسیر شدند.
از طرف دیگر ۲۹۴ هزار نفر نیز از نیروهای نظامی کره شمالی کشته و ۶۴۰ هزار نفر آسیب دیدند. آنچه بیان شد تنها ارایه آمار تلفات نظامیان کشورهای درگیر در این درگیری سنگین بود و تلفات غیرنظامی آن بالغ بر دو میلیون و پانصد هزار نفر برآورد شده است.
حال بعد از ۶۵ سال که از آتش بس میان دو کره می‌گذرد فضای شبه جزیره مجددا به ظاهر بحرانی نشان می‌دهد و رهبران کشورهای تاثیرگذار در شبه جزیره همدیگر را تهدید می‌کنند. حال اگر مجددا بعد از شش دهه شبه جزیره دچار بحران شود پیامدهای مخرب این درگیری چگونه خواهد بود؟
بر مبنای شبیه‌سازی‌هایی که چند سال قبل در خصوص احتمال درگیری مجدد در شبه جزیره بعمل آمده، تخمین زده می‌شود که حاصل یک درگیری محدود و کوتاه مدت، کشته شدن سه میلیون نفر در این منطقه خواهد بود.
علت آن نیز تغییرات ماهوی و نیز انباشته شدن سلاح‌های بسیار پیشرفته و مدرن در منطقه شبه جزیره و اقیانوس آرام است که به هیچ وجه قابل مقایسه با سلاح‌هایی که در دهه ۱۹۵۰ میلادی طرفین از آن استفاده می‌کردند، نیست.
کارشناسان زبده نظامی معتقدند در ۲۴ ساعت اول شروع جنگ، ۲۰۰ هزار نیروی نظامی در مقابل هم قرار خواهند گرفت که این رقم در هفته اول به ۱میلیون و ۳۰۰ هزار نفر شامل نیروهای نظامی آمریکایی و دو کره و احتمالا چین و ژاپن و چند کشور دیگر و نیز فراخوانی ۳ میلیون نیروی ذخیره در شمال و جنوب شبه جزیره خواهد بود.
به نظر می‌رسد از این درگیری که بزرگترین آرایش نظامی در جهان در یک منطقه است کشته شدن یک میلیون نفر شامل نیروهای نظامی آمریکایی و دیگر اتباع کشورها خصوصا اتباع کره‌ای و چینی در مدت زمان ۱۰ روز اول جنگ خواهد بود و در صورتی که طرفین از سلاح‌های مخرب و کشتار جمعی استفاده کنند عمق فاجعه قابل پیش بینی نیست.
به هر حال طبق برآورده‌های اولیه خسارت جنگ احتمالی دوم در شبه جزیره کره ۱۸ برابر جنگ اول خواهد بود زیرا هم اکنون تعداد نیروهای نظامی دو کره نسبت به ۶۵ سال پیش ۱۰ برابر شده است.
اگر خسارت اقتصادی در جنگ اول قدرت‌های شبه جزیره را بررسی کنیم باید بگوییم در آن جنگ تقربیا ۶۹ درصد مردم و ۶۵ درصد سرمایه‌های اقتصادی کره از جنگ آسیب بسیار جدی دیدند.
اما اگر مجددا اتفاقی در شبه جزیره به وقوع بپوندد، خسارت انسانی و مالی در این منطقه ۱۸ برابر خواهد بود. در یک کلام باید گفت اگر حادثه‌ای در شبه جزیره رخ دهد دنیا باید با نژاد کره‌ای وداع کند بنابراین وقوع چنین حادثه هولناکی کمی به دور از عقلانیت جهانی است.
