به گزارش نبأخبر،نحوه درمان سوءهاضمه به کمک زردچوبه یا امپرازول، بستگی به شدت علائم و میزان درگیری فرد با این بیماری دارد. به نقل از هلث لاین، با توجه به نتایج یک مطالعه کوچک، زردچوبه، ادویه آشپزی ممکن است به اندازه برخی از داروها برای درمان علائم سو هاضمه مؤثر باشد. یافته محققان نشان میدهد […]
به گزارش نبأخبر،نحوه درمان سوءهاضمه به کمک زردچوبه یا امپرازول، بستگی به شدت علائم و میزان درگیری فرد با این بیماری دارد.
به نقل از هلث لاین، با توجه به نتایج یک مطالعه کوچک، زردچوبه، ادویه آشپزی ممکن است به اندازه برخی از داروها برای درمان علائم سو هاضمه مؤثر باشد.
یافته محققان نشان میدهد شرکت کنندگان پس از مصرف مکملهای زردچوبه به مدت ۲۸ روز، کاهش قابل توجهی در شدت علائم سو هاضمه را تجربه کردند.
کورکومین، ماده موجود در زردچوبه، دارای خواص ضد التهابی است که باعث کاهش التهاب میشود.
زردچوبه را میتوان در چای و خورش، یا به صورت مکمل استفاده کرد.
تحقیقات جدید نشان داده است که کورکومین ممکن است به اندازه امپرازول- دارویی که برای مهار اسید معده اضافی استفاده میشود- در تسکین سوءهاضمه در افرادی که مبتلا به سوءهاضمه هستند مؤثر باشد.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه چولالانگ کورن در بانکوک تایلند، به طور تصادفی ۱۵۱ بیمار ۱۸-۷۰ ساله را به مدت ۲۸ روز به یکی از سه گروه درمانی تقسیم کردند.
گروه اول دو کپسول بزرگ ۲۵۰ میلی گرم کورکومین چهار بار در روز و یک کپسول دارونما کوچک دریافت کردند. گروه دوم روزانه یک کپسول ۲۰ میلی گرم امپرازول و دو کپسول بزرگ دارونما چهار بار در روز مصرف کردند. سرانجام، به گروه سوم زردچوبه به علاوه امپرازول داده شد.
در آغاز مطالعه، شرکت کنندگان در هر سه گروه خصوصیات بالینی و نمرات سو هاضمه مشابه داشتند.
در پایان مطالعه، کاهش قابل توجهی در شدت علائم در روز ۲۸ برای درد و سایر علائم برای افراد در گروههای ترکیبی، کورکومین به تنهایی و امپرازول به تنهایی مشاهده شد.
این پیشرفت حتی بعد از ۵۶ روز قویتر بود.
نتایج این مطالعه، زردچوبه را به عنوان یک درمان سوءهاضمه نشان میدهد، اما محققان معتقدند انتخاب بین زردچوبه و امپرازول در نهایت به شدت علائم، ترجیحات فردی و توصیههای یک متخصص مراقبتهای بهداشتی بستگی دارد.
در نهایت، محققان تاکید میکنند مردم نباید مصرف داروهای PPI مانند امپرازول را بدون مشورت با پزشک خود کنار بگذارند، به ویژه که ممکن است هنگام ترک این داروها، ریفلاکس اسید را تجربه کنند.