این حمله نشان داد که ارتش آمریکا باید با نسل جدیدی از جنگ‌ها مواجه شود که در آن هواپیماهای جنگی چندمیلیون دلاری با پهپادهای ارزان و آهسته مقابله می‌کنند، پهپادهایی که به راحتی می‌توانند از سیستم‌های راداری پیشرفته فرار کنند.
به گزارش نبأخبر،زمانی که «سرگرد بنجامین آیریش کافی» خلبان جنگنده اف ۱۵، در یکی از شب‌های بهار گذشته هواپیمای خود را به پرواز درآورد، انتظار نداشت با حمله گسترده ایران علیه رژیم صیونیستی مواجه شود.
به نوشته شبکه سی ان ان، ایران در ۱۳ آوریل سال جاری میلادی بیش از ۳۰۰ پهپاد، موشک بالستیک و موشک کروز به سوی رژیم صهیونیستی شلیک کرد. این حمله بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی بود که ارتش آمریکا پیش‌بینی کرده بود.
کافی در اولین گفت‌وگوی خود پس از آن شب توضیح داد که چگونه جت‌های اف ۱۵ آمریکایی باید در تاریکی مطلق و با نزدیک شدن پهپادهای ایرانی به پایین‌ترین حد ارتفاع ممکن برای پرواز می‌رفتند تا با استفاده از تسلیحات خود با این پهپادها مقابله کنند.
خلبانان جنگنده‌های اف ۱۵، افسران تسلیحاتی و خدمه زمینی که در این عملیات شرکت کردند و به گفت‌وگو با شبکه سی ان ان پرداختند توصیف کردند که با هجوم بی‌وقفه و گسترده ایران مقابله می‌کردند و گاهی در این مسیر احساس غرق شدن به آن‌ها دست می‌داد. آن‌ها توضیح دادند که در حین این عملیات، جنگنده‌های آمریکایی ساعت‌ها در هوا به پرواز پرداختند.
به نوشته سی ان ان، این اولین آزمایش واقعی نیروی هوایی آمریکا در برابر یک حمله طولانی و گسترده پهپادی بوده است.
وضعیت در یک پایگاه نظامی اعلام‌نشده آمریکا در خاورمیانه نیز به همان اندازه آشفته بود چراکه پدافند هوایی به مقابله با پهپادها و موشک‌های ایرانی پرداخته بود و نیروها به پناهگاه‌ها منتقل می‌شدند.
یک خلبان جنگنده اف ۱۵ به سی ان ان گفت که آن‌ها زمان زیادی برای تمرین مقابله با پهپادهای ایرانی نداشتند.
یک افسر آمریکایی دیگر عنوان کرد: «پهپادهای تهاجمی هزینه پایین و ریسک کمی برای دشمن دارند. آن‌ها می‌توانند تعداد زیادی از آن‌ها را ارسال کنند و ما باید برای حفاظت از متحدانمان با آن‌ها مقابله کنیم. ما هنوز تمرینات گسترده‌ای برای مقابله با آن‌ها شروع نکرده بودیم.»
به نوشته سی ان ان، این حمله نشان داد که ارتش آمریکا باید با نسل جدیدی از جنگ‌ها مواجه شود که در آن هواپیماهای جنگی چندمیلیون دلاری با پهپادهای ارزان و آهسته مقابله می‌کنند، پهپادهایی که به راحتی می‌توانند از سیستم‌های راداری پیشرفته فرار کنند.
کافی گفت: «شما در مورد چیزی صحبت می‌کنید که در مرز توانایی‌های یک هواپیمای جنگنده برای شناسایی قرار دارد. چیزی که ما آن را “یافتن، ردیابی، هدف‌گیری و درگیری” می‌نامیم. بهترین رادار موجود در این هواپیما است و هیچ‌کس واقعا نمی‌دانست که آیا این رادار قابلیت شناسایی پهپادها را دارد یا نه.»
سی ان ان گزارش داد که از چالش‌های دیگر این رویارویی این بود که موثرترین تسلیحات جنگنده‌ها علیه این پهپادها به سرعت تمام می‌شدند چراکه جنگنده‌های اف ۱۵ تنها توانایی حمل هشت موشک هوا به هوا به طور همزمان دارند.
از دیگر چالش‌های آن شب، فرود آمدن جنگنده‌ها در پایگاه نظامی آمریکا بود؛ در حالی که موشک‌ها و پهپادهای رهگیری شده در آسمان منفجر می‌شدند و قطعات آن‌ها بر روی باند می‌ریخت.
برخی از جنگنده‌ها – از جمله هواپیمای کافی – مجبور بودند با یک «موشک گیرکرده» فرود بیایند. این یک وضعیت اضطراری است که در آن موشک شلیک شده اما نقص فنی دارد و عملا پرتاب نمی‌شود.
یکی از خلبانان نامدار آمریکایی که در جنگ ویتنام شرکت داشت و باعث سرنگونی ۱۷ هواپیمای ویتنامی شده بود تصدیق کرد که شب حمله ایران نمادی از میزان تغییرات برای خلبانان جنگنده بوده است.
