استفاده ارتش آمریکا از مهندسی ژنتیک برای دستکاری ژنوم

به نقل ازصدانیوز ، پنتاگون در حال ساخت گونه های زیستی مصنوعی است که زندگی آن ها در سطح ژنتیکی دستکاری شده و در ارتش این کشور برای اهداف نظامی مورد استفاده قرار می گیرند. ارتش ایالات متحده در تلاش است میکرو ارگانیسم های دریایی موجود را دستکاری ژنتیکی کرده تا هنگام عبور کشتی ها، زیردریایی ها و یا حتی غواص های دشمن سیگنال های آشکار ساز و خبر کننده از خود آزاد کنند.
این تنها یکی از کاربردهای بالقوه ای است که ارتش برای این ارگانیسم های مهندسی شده در نظر گرفته، حوزه ای که به ابزارهای استتار زنده که به محیط اطراف خود واکنش نشان می دهند امکان می دهد که کشف نشده باقی بمانند.

از دیگر کاربردهای این پروژه نظامی می توان به ساخت داروهای جدید و ترکیباتی برای بالا بردن توان استقامتی سربازان در شرایط سخت اشاره کرد. با این وجود، به گفته مقامات ارتش، این تحقیقات هنوز هم در مراحل اولیه قرار دارد. بر اساس این پروژه، یک میکرو ارگانیسم دریایی مانند باکتری دریایی (Marinobacter) دستکاری ژنتیکی شده تا به موادی که کشتی ها، غواص ها، زیردریایی ها و تجهیزات دشمن از خود رها می کنند واکنش نشان دهد. این مواد ممکن است فلز، باقیمانده سوخت، دی ان ای انسان یا مولکول هایی باشند که به طور طبیعی در اقیانوس وجود نداشته و مربوط به زیردریایی های دیزلی هستند.

واکنش این موجودات مهندسی ژنتیکی شده می تواند به شکل از دست دادن الکترون باشد که برای زیردریایی های دوست قابل شناسایی خواهد بود. سارا گلاون، از محققان این پروژه در آزمایشگاه فیزیکی کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در این باره چنین می گوید: «در محیط مهندسی شده، ما می توانیم توانایی میکروب ها در زمینه از دست دادن الکترون را گرفته و از این الکترون ها برای صحبت کردن با چیزی مانند یک وسیله مکانیکی خودران و مستقل استفاده کنیم. سپس می توانید تصور کنید که هنگام مواجه شدن باکتری مذکور با برخی مولکول ها در محیط اطرافشان می توانید یک سیگنال الکتریکی ایجاد کنید».
گلاون بر این باور است که این تحقیقات تا حدود یک سال دیگر به نتایجی مستند دست خواهد یافت که او می تواند واکنش های نمونه های زیستی دریایی را دستکاری ژنتیکی کرده که می تواند برای ارتش ایالات متحده پرکاربرد باشد. وی می گوید که شکار زیردریایی های دشمن چیزی است که هدف اصلی این پروژه به شمار می آید. علم ژنتیک از قبل نیز نشان داده که دستکاری ژنتیکی باکتری ای. کولی (E. coli) می تواند به آزاد سازی ترکیباتی شیمیایی منتهی شود که کشف زیردریایی های دشمن را در پی خواهد داشت. اما در زیست شناسی مصنوعی، باکتری ای کولی شباهت زیادی به موش آزمایشگاهی دارد: هر دو به مقدار فراوان یافت می شوند، ارزان هستند و کار با آن ها نیز ساده است اما ارتباط آن ها با دنیای واقعی محدود است.

چیزی که در مورد موش های آزمایشگاهی یا باکتری ای کولی موثر است شاید در دیگر ارگانیسم های زنده کارگر نباشد و چنین موجوداتی را نمی توان در محیط هایی که یک زیردریایی حرکت خواهد کرد یافت. در ماه های اخیر پنتاگون برای رقابت با چین در زمینه زیست شناسی مصنوعی سرمایه گذاری های زیادی انجام داده و پروژه های مختلفی را راه اندازی کرده است.
از دیگر استفاده های این تکنولوژی این است که کشتی هایی که دارای چنین ارگانیسم های دستکاری ژنتیکی شده ای باشند می توانند در طول عمر کشتی باعث ترمیم آن شوند. بدین ترتیب هزینه ۲۱ میلیارد دلاری پنتاگون برای مشکلات ناشی از زنگ زدگی در کشتی ها و دیگر تجهیزات دریایی به صفر رسیده یا دستکم به مقدار قابل توجهی کاهش خواهد یافت. تانک ها و خودروهای زرهی نیز می توانند با استفاده از یک روکش تشکیل شده از این ارگانیسم های دستکاری شده رنگ بدنه را در صورت نیاز تغییر داده و حتی خود ترمیمی انجام دهند. حتی می توان این ارگانیسم ها را طوری دستکاری ژنتیکی کرد که سوخت راکتی جامد را خورده و به صورت پنهانی در بیرون از غارهایی که محل ذخیره سازی موشک های دارای کلاهک هسته ای کره شمالی است رها شوند.

زیست شناسی مصنوعی یک حوزه بسیار پیچیده است که می تواند عواقب غیرمنتظره ای در پی داشته باشد. برای مثال در صورتی که ارتش ایالات متحده موفق به طراحی یک ارگانیسم دارای توانایی خوردن زره شود و این ارگانیسم از منطقه درگیری بیرون رفته و هر گونه فلزی که در دسترسش باشد را بخورد چه اتفاق هولناکی خواهد افتاد؟

یکی دیگر از نگرانی ها در مورد چنین پروژه هایی موضوعات و نگرانی های اخلاقی است. ساخت بمب اتم به یکباره بسیاری را شگفت زده کرد. زرادخانه های هسته ای نیز در واقع یک شبه شکل گرفته و قبل از این که اخلاقیات مربوط به این بمب ها مورد توجه قرار گیرند از این بمب های استفاده شده و شهرهایی در جهان با خاک یکسان شدند. امیدواریم که در زمینه مهندسی ژنتیک و زیست شناسی مصنوعی با کاربرد نظامی نیز شاهد سرنوشتی مشابه نباشیم که می تواند بسیار مرگبارتر باشد.