کاش یک نفر در دولت پیدا شده بود و گزارش‌های پرشمار تهیه‌شده از سوی پژوهشگاه‌های دولتی را درباره بی‌اثر بودن تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی بر قیمت کالاها را به ایشان می‌داد.
به گزارش نباء خبر، متاسفانه آقای حسن روحانی ، رییس جمهور ایران هر از گاه که می خواهد جواب منتقدان را بدهد واز کارنامه خوددفا ع کند گونه ای سخن می گوید که زخم های زندگی ایرانیان را ناسور می کند و بر زخمشان نمک می پاشد.
به طور مثال به این حرفهای وی توجه کنید: ” حالا بله یک عده آدم‌هایی بودند که ارز ۴۲۰۰ تومان را گرفته‌اند و جنس را نیاورده‌اند که باید اینها را طبق هر چه قانون می‌گوید، محاکمه کنیم. هر کس که تخلف کرده، با او برخورد کنید، اما اینکه یک تعداد محدودی تخلف کرده‌اند مبنا نمی‌شود که بگوییم کار نادرست است. کار کاملا درست بوده و بر مبنای یک کار درستی آن را انجام داده‌ایم. البته در یک سال گذشته تعدادی از کالاهای ۴۲۰۰ تومانی را به تدریج خارج کردیم و گفتیم به اینها ارز نیمایی اختصاص داده‌ایم مثل چای، برنج، شکر، لاستیک و موارد متعدد که یکی‌یکی و به تناسب آرام‌آرام در حدی که جامعه بتواند تحمل کند و قابل قبول باشد، این کار را انجام دادیم. جوری با آرامش عمل کردیم که بعضی‌ها متوجه نشده‌اند و اصلا نفهمیده‌اند که این کار انجام شده است.»آنچه خواندید، دفاعیه حسن روحانی رییس‌جمهور ایران از تخصیص میلیاردها دلار ترجیحی به قیمت ۴۲۰۰ تومان برای واردات کالاهای اساسی است که در ۴۲ ماه گذشته از سوی دولت به واردکنندگان اختصاص داده شده است. درباره این سخنان روحانی چند نکته را یادآور می‌شویم:
یکم – آقای رییس‌جمهور جوری حرف می‌زنند که مخالفان تخصیص دلار ارزان و پول بیت‌المال فقط مخالفان سیاسی وی هستند و این جور حرف زدن البته مهارت می‌خواهد. این در حالی است که اکثر فعالان اقتصادی و اقتصاددانان با تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی در حالی که قیمت آن در بازار در این سال‌ها به طور میانگین چهار برابر این عدد بوده است، مخالف این تخصیص بوده‌اند. رییس دولت انگار نمی‌داند این کاری که به دستور شخص ایشان انجام شده، به نابرابری‌ها در کشور دامن زد و فساد را سیستماتیک کرد و صفی از رانت‌خواران را پدیدار کرد و آنها اکنون با این ثروت بادآورده به شهروندان پوزخند می‌زنند.
دوم- کاش یک نفر در دولت پیدا شده بود و گزارش‌های پرشمار تهیه‌شده از سوی پژوهشگاه‌های دولتی را درباره بی‌اثر بودن تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی بر قیمت کالاها را به ایشان می‌داد. البته وی و یارانش از یک اصطلاح و عبارت عجیب استفاده کرده و مدام می‌گویند: ببینید اگر دلار ۴۲۰۰ تومانی نمی‌دادیم چه می‌شد.» در حالی که راه‌حل‌های بسیار کارآمدتری برای استفاده از میلیاردها دلار بر باد رفته وجود داشت. این حرف‌ها بیشتر بر زخم شهروندان نمک می‌پاشد.
سوم- آقای رییس‌جمهور محترم می‌گویند تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی به برخی از کالاها را جوری قطع کردیم که بعضی‌ها متوجه نشده‌اند. البته ایشان توضیح نداده‌اند این بعضی‌ها کیستند؟ اما اگر منظور شهروندان ایرانی است که باید گفت این شهروندان بسیار هم خوب فهمیده‌اند سیاست‌های اقتصادی اعمال‌شده از سوی دولت‌های شما به ویژه در این سه سال تازه‌سپری‌شده چگونه قدرت خرید شهرنشینان را به سال ۱۳۸۰ و روستانشینان را به سال ۱۳۶۸ برگردانده است. سیاست‌های اقتصادی دولت که البته با تحریم‌ها همسو بوده‌اند، صدای شهروندان را چنان ضعیف کرده است که دولت و جنابعالی نشنیده‌اید. درد و رنجی که شهروندان از تورم‌های ۳۰ درصدی و رشدهای منفی به جان خود ریخته‌اند را متاسفانه نشنیده‌اید آقای رییس‌جمهور .
