اسرائیل با توجه به وسعت کمی که دارد بسیار آسیب پذیر است ، مقامات رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد مرز های خارجی برای اسرائیل هستند و وحشت بسیاری از موشک های نقطه زن مقاومت دارند.
جاناتان شانزر طی یادداشتی در مجله کامنتری به ارزیابی وضعیت اخیر رژیم صهیونیستی و گروه‌های مقاومت پرداخت و نوشت:
۱٫ اسرائیل تاکنون با دشمنانی روبرو بوده که از تجهیزات پیشرفته برخوردار نبودند. حملات نیابتی‌های ایران از جمله حماس، حزب الله و جنبش اسلامی فلسطین، را گنبد آهنین -با ۸۶درصد موفقیت- محدود می‌کرد. این رقم با توجه به شلیک راکت‌های غیرهدایت‌شونده از سوی دشمنان اسرائیل افزایش هم می یابد. اما اخیرا اسرائیل با مشکل تازه‌ای روبرو شده و آن هم شلیک راکت‌های نقطه‌زن به اهداف اسرائیلی است.
۲٫ ایران در حال حاضر تمام‌وقت روی برنامه‌ای کار می‌کند که به نیابتی‌هایش امکان تبدیل راکت‌های غیرهدایت‌شونده به موشک‌های هوشمند را می‌دهد. اگر پروژه ایران به موفقیت برسد دشمنان اسرائیل تواناییِ زدن اهداف مورد نظر خود با اختلاف ۵ تا ۱۰ یاردی از نقطه مورد نظر را پیدا می‌کنند.
۳٫ تبدیل راکت‌های غیرهدایت شونده به جنگ‌افزارهای نقطه‌زن، هم ساده و هم پیچیده است. ساده است چون کیت لازم برای این کار فقط ۱۵ هزار دلار قیمت دارد و پیچیده است چون پیاده کردن یک راکت برای سوار کردن فناوری نقطه‌زنی نیازمند دانش و زیرساخت‌هایی است که نیابتی‌های ایران از آنها برخوردار نیستند. بنابراین آنها تلاش می‌کنند به فناوری و قطعات لازم دست یابند، اما گشت‌زنی هوایی اسرائیلی‌ها همراه با جاسوسی دقیق، کار انتقال قطعات و فناوری مهمات نقطه‌زن را دشوار کرده است.
۴٫ هم اسرائیل و هم ایران می‌دانند که اگر تعداد کافی از جنگ‌افزارهای نقطه‌زن به دست دشمنان اسرائیل برسد، بازی عوض خواهد شد. نخست، این جنگ‌افزارها اسرائیل را مجبور خواهد کرد تا از تعداد بیشتری از سامانه‌های دفاعی گنبد آهنین استفاده کند. هزینه هر یک از این سامانه‌ها بین ۵۰ هزار تا ۱۰۰هزار دلار است که به این ترتیب دفاع از اسرائیل را پرهزینه‌تر می‌کند.
۵٫ نگران‌کننده‌تر این‌که، با شلیک تعداد کافی از جنگ‌افزارهای نقطه‌زن به یک هدف واحد، نیابتی‌های ایران چه‌بسا بتوانند در مقایسه با سیستم‌های دفاع موشکی اسرائیل از قدرت مانور و هوشمندی بیشتری برخوردار بوده و بر آن غلبه کنند که در این صورت عبور یک یا چند راکت از سیستم‌های دفاعی اسرائیل بسیار محتمل است. در این صورت اگر هدف مورد نظر کارخانه مواد شیمیایی حیفا، مرکز فرماندهی نیروهای دفاعی در تل‌آویو، فرودگاه بین‌المللی بن‌گوریون یا ساختمان‌های دولتی باشد، نتیجه فاجعه‌بار خواهد بود.
۶٫ تا همین اواخر فقط حزب‌الله تعداد چشمگیری از جنگ‌افزارهای نقطه‌زن ایرانی را در اختیار داشت. اما اخیرا گفته شد که حوثی‌های یمن نیز این جنگ‌افزارها را دارند. به علاوه ایران نیز زرادخانه‌های خودش از این جنگ‌افزارها را دارد که سهمگین‌تر و مهم‌تر است. آنها راکت‌های غیرهدایت‌شونده‌ای نیستند که به جنگ‌افزارهای نقطه‌زن تبدیل شده باشند بلکه از ابتدا این‌گونه ساخته و تولید شده‌اند و حتی برخی از آنها در برابر سیستم‌های مسدودکننده جی‌پی‌اس- یکی از بهترین تمهیدات اسرائیل برای مقابله با این جنگ‌افزارها- نیز مصونیت دارند.
۷٫ پایگاه‌های نظامی اسرائیل می توانند جنگ‌افزارهای نقطه‌زن را در زمین بهتر از آسمان هدف قرار داده و آنها را منهدم کنند. مشکلی که وجود دارد گشت‌زنی در سرزمین‌های گسترده‌ای است که ایران برای ساخت، انبار و شلیک این مهمات از آن استفاده می‌کند.
۸٫ اخیرا اسرائیل برخی از اهداف ایرانی را در عراق و سوریه هدف قرار داده است. گفته می‌شود این اهداف محل انبار جنگ‌افزارهای نقطه‌زن بوده است. اما هدف قرار دادن جنگ‌افزارهای نقطه‌زن در آینده بسیار دشوارتر خواهد بود چرا که رژیم ایران نه تنها به سختی تلاش می‌کند انتقال و مونتاژ این جنگ‌افزارها را مخفیانه انجام دهد، بلکه در پی یافتن راه‌هایی است تا آنها را در زیر خانه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها، ساختمان‌های مسکونی، اردوگاه‌های پناهندگان و سایر زیرساخت‌های غیرنظامی دارای جمعیت بالا انبار کند. در این صورت هرگونه حمله به این انبارها با کشته و زخمی شدن غیرنظامیان و در نتیجه مخالفت افکار عمومی همراه خواهد شد.
۹٫ اگر اسرائیل راهی برای متوقف کردن پروژه جنگ‌افزارهای نقطه‌زن ایران پیدا نکند ویژگی جنگ‌های اسرائیل دگرش خواهد یافت. پیش از این اسرائیل هرگز مجبور نبوده وارد جنگ‌های طولانی یا خونین شود، بلکه این کشور همواره عملیات‌های محدودی را راهبری کرده است. اسرائیل همچنین در بیشتر موارد تعیین کننده آغاز و پایان مناقشات بود است. اما اکنون با ورود جنگ‌افزارهای نقطه‌زن ایران به بازی، اسرائیل دیگر نمی‌تواند تعیین‌کننده شرایط مناقشه‌ای باشد که دشمنانش آن را طراحی کرده‌اند.
