به نقل ازصدانیوز ،۲۰۱۸ سال پر پیچ و خمی برای ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه بود. پوتین شاید برنده تصمیم ناگهانی آمریکا برای خروج از سوریه باشد اما رهبری روسیه با چالشهای بزرگی در سوریه و دیگر مناطق روبهروست و حتی یک قدم هم در لغو تحریمهای غربی که اقتصاد روسیه را ضعیف کرده، جلو نرفته […]
به نقل ازصدانیوز ،۲۰۱۸ سال پر پیچ و خمی برای ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه بود. پوتین شاید برنده تصمیم ناگهانی آمریکا برای خروج از سوریه باشد اما رهبری روسیه با چالشهای بزرگی در سوریه و دیگر مناطق روبهروست و حتی یک قدم هم در لغو تحریمهای غربی که اقتصاد روسیه را ضعیف کرده، جلو نرفته است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی درباره وضعیت روسیه در جهان آورده است: کمپین نظامی روسیه در سوریه هدف کرملین را در جهت حفظ حاکمیت بشار اسد، رئیسجمهوری سوریه با هزینه نسبتا کم و اینکه مسکو را یک بازیگر مهم در خاورمیانه کند، محقق کرده است. با این حال، پس از تقریبا هشت سال جنگ سوریه در ویرانهها قرار دارد و مسکو موفق به متقاعد کردن غرب برای کمک به بازسازی چند میلیارد دلاری سوریه نشده است.
حتی اگر دستور خروج شتابزده دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالات متحده آمریکا بتواند نفوذ مسکو در سوریه را بیشتر تقویت کند، روسیه باید با ترکیهای مقابله کند که مایل به گسترش منطقه نفوذ خود است. مسکو همچنین با وظیفه ظریف تلاش برای متعادلسازی منافع متضاد اسرائیل و ایران در منطقه مواجه است.
الکسی مالاشنکو، از کارشناسان حوزه خاورمیانه که در مسکو مستقر است، درباره خروج آتی نظامیان آمریکایی میگوید: از نظر برخی این ممکن است به مثابه موفقیت پوتین باشد اما در حقیقت به معنی مشکل و دردسر برای پوتین است. وضعیت ممکن است به شدت تغییر کند و روسیه مسؤول آن خواهد بود. درگیری با آمریکاییها بهتر از رخ به رخ شدن با ترکیه، ایران و دیگران بود.
طرح ترامپ برای به نیم رساندن حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان تا تابستان احتمالا به معنای مشکلات بالقوه بیشتر برای روسیه است. پوتین از شکست آمریکا در تثبیت این کشور علیرغم کمپین ۱۷ ساله انتقاد کرده است اما کاهش حضور نظامی آمریکا در افغانستان میتواند بیثباتی خطرناکی را توسط شبهنظامیان مسلح در آسیای میانه زیر روسیه ایجاد کند.
اکنون مسکو ممکن است ضرورت سرمایهگذاری بیشتر در تاجیکستان که در آن پایگاه نظامی دارد، برای کمک به بستن مرز ناامن با افغانستان و تلاش برای گسترش حضور خود در جاهای دیگر آسیای میانه را حس کند. آن چالشها در شرایطی است که اقتصاد روسیه همچنان از ضربه دوگانه افت بهای نفت و تحریمهای غربی متضرر میشود.
حمایت غربی از تحریمهای ضد روسیه همچنان دستنخورده باقی مانده است. این تحریمها دسترسی روسیه به بازارهای بینالمللی، واردات انرژی غرب و فناوریهای نظامی را محدود کرده و سرمایهگذاران بینالمللی را نگران کرده است. پوتین، ایالات متحده و متحدانش را متهم به تلاش برای مجازات روسیه برای روند مستقل خود کرده است؛ سخنانی که توسط رسانههای تحت کنترل دولت تقویت شده و خصومت روسیه با غرب را تشدید کرده است.
در حالیکه تحریمهای غربی رشد روسیه را کند کرده است، همچنین بهانهای دست پوتین داده است تا مشکلات داخلی را با آنها توجیه کند. الکسی مالاشنکو، از کارشناسان حوزه خاورمیانه میگوید: تحریمهای آمریکایی و اروپایی قطعا به تقویت قدرت پوتین کمک کرده و اجازه داده است تا او به فشار خارجی اشاره کند. امید دولت روسیه برای رشد اقتصادی سریعتر محقق نشده است و وابستگی این کشور به صادرات نفت، گاز و سایر مواد اولیه همچنان باقی مانده است.
با ته کشیدن درآمد دولت روسیه، سن بازنشستگی امسال افزایش یافت. این حرکت ناخوشایند موجب نارضایتی گسترده و کاهش محبوبیت پوتین شد. امید کرملین به توافق با ترامپ و پایان دادن به تحریمها در بحبوحه تحقیقات ایالات متحده در مورد تبانی احتمالی کمپین ترامپ و روسیه کاهش یافته است. در حالیکه رهبر روسیه نیاز به لغو تحریمها دارد، به روشنی بیان کرده است که از موضعش درباره اوکراین یا مسائل دیگر کوتاه نمیآید.
تاتیانا استانوایا، کارشناس سیاسی مستقل به این مساله اشاره میکند که موضع غیرقابل انعطاف پوتین از دیدگاه او مبنی بر اینکه غرب هرگونه سازش را نشانهای از ضعف میپندارد و خواستههای بیشتری مطرح خواهد کرد، نشات میگیرد. او افزود: پوتین معتقد است که اگر روسیه تسلیم شود، فشارها افزایش خواهد یافت و تحریمها بیشتر گسترش مییابد.
در میان تنشهای شدید با غرب، کرملین بر افزایش زرادخانههای نظامی روسیه تمرکز کرده است. پوتین در سخنرانی سالانه ماه مارس به توضیح درباره مجموعهای از سلاحهای هستهای جدید از جمله یک سامانه مافوق صوت با بیش از ۲۰ برابر سرعت صوت و یک زیردریایی بدون سرنشین با سلاح هستهای قدرتمند پرداخت که قادر است سواحل دشمن را با سونامی ویرانگری مواجه کند.
ولادیمیر فرولوف، کارشناس سیاست خارجی مستقر در مسکو، اظهارات پوتین را بخشی از تلاشهای او برای متقاعد کردن غرب برای مذاکرات میداند. او میگوید: هدف او جلب توجه، ایجاد ترس در غرب و احترام آن است تا حق وتو در مورد سیاستهای غربی را بدست آورد. او برای مذاکرات در مورد شرایط روسیه، بدون هرگونه امتیازدهی یکجانبه تلاش میکند.