برچسب: برنامه

در یک تاثیر و نتیجه پارادوکسیکال، به جای اینکه برنامه های توسعه، موجب توسعه شوند، موجب بازتاب توسعه نیافتگی در روابط میان مردم و دولت هستند. همان رابطه ناتوان سازی که سالها در جامعه دوام داشته، در برنامه ها بازتاب داشته و بازتولید می شود. ما در برنامه های توسعه می بینیم که برنامه های توسعه به جای اینکه گسستی در فرایند توسعه نیافتگی ایران باشند ، به مثابه حلقه ای در این فرایند بازتولید مثبت، آن را بازتولید می کنند.

دولت در بودجه سال آینده، ۵۰ درصد به مالیات‌ها افزوده و این در حالیست که در ۲ سال گذشته، دولت رئیسی هم هر سال حدود ۴۰ الی ۵۰ درصد به مالیات‌ها می‌افزود، اما به نظر نمی‌رسد دولت فعلی در سال آینده بتواند این ۴۰ درصد را اضافه کند چرا که ظرفیت مالیات دهندگان نیز به اتمام رسیده است، مگر این که بتوانند فرار‌های مالیاتی ابرثروتمندان را کشف کنند یا آن موسسات و بنگاه‌هایی را که معاف از مالیات بوده اند، مکلف به مالیات دهی کنند، وگرنه اگر بخواهند از همین بخش تولید و مصرفی که تا به حال مالیات گرفته اند باز هم فشار بیشتری وارد کنند، حقیقت این است که چیز بیشتری برای مالیات گرفتن باقی نمانده و این وضعیت نیز باعث فقیرتر شدن مردم و کاهش تولید می‌شود. منابع دیگر نیز که شامل مواردی مثل فروش اموال دولتی می‌شود نیز به ته ظرفیت خود رسیده اند.

امروزه در یک حرکت جهانی هوشمندانه تحت‌عنوان اقتصاد سبز، تولیدات رقابتی در بسیاری از کشورها بر مبنای پاسخگویی به حفاظت از محیـط‌زیست، ارزیابی می‌شود. البته این موضوع در بندهای ۸ و ۱۰ سیاست‌های کلی محیط‌زیست با عنوان استقرار نظام حسابرسی زیست‌محیطی در کشور، با لحاظ ارزش‌ها و هزینه‌های زیست‌محیطی تخریب، آلودگی و احیاء در حساب‌های ملی مدنظر قرار گرفته است. پیاده‌سازی اصول و ضوابط اقتصاد چرخشی به‌عنوان یک اقدام ریشه‌ای، تعیین مشوق‌های اقتصادی در جهت کاهش انتشار کربن، پسماند، فاضلاب و... برای صنایع و خدمات و تقویت جایگاه صندوق ملی محیط‌زیست در سرمایه‌گذاری اقتصادی برای کسب‌وکارهای سبز ازجمله ابزارهای حرکت در این مسیر است.

فقر در جای دیگری شکل می‌گیرد و اگر قرار است کار بنیادین شود برنامه‌هایی که توسعه عدالت اجتماعی را در بردارند باید اجرا شوند. برای مقابله با کار کودک باید نظام تقسیم ثروت در جامعه هدف گرفته شود؛ وقتی چنین برنامه‌هایی نیست و عریان‌ترین اشکال کار کودک هدف گرفته می‌شود؛ کودک به اشکال کار پنهان روی می‌آورد و به کارگاه‌های زیرزمینی کشیده می‌شود با نرخ بهره‌کشی بیشتر و آسیب بیشتر بنابراین مسئله حل نمی‌شود بلکه به حاشیه رانده می‌شود.

راهی که مرحوم رئیسی در سه سال گذشته رفت و وعده‌هایی که داد، می‌تواند میراث بزرگ او باشد چراکه می‌تواند بر روی برنامه‌های اقتصادی نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری تاثیر داشته باشد؛ از این جهت که سعی و خطاهایی که در کارنامه اقتصادی دولت سیزدهم وجود دارد می‌تواند چشم‌انداز منطقی‌تری را پیش روی رئیس‌جمهور آینده قرار دهد و البته این امید است که نامزدهای جدید در برنامه‌های اقتصادی و شعارهای تبلیغاتی خود وعده‌هایی که امکان عملیاتی شدن آنها وجود ندارند را ندهند.

دولت چهاردهم در صورتی که بخواهد در راستای اصلاح اقتصادی قدم بردارد، نمی‌تواند مساله تحریم‌ها را فراموش کند. اگرچه اقدامات مهمی برای گشودن مسیرهای تجاری در دوران دولت سیزدهم انجام شد اما باید گفت گام برداشتن در راستای رفع تنش‌های منطقه‌ای، کنار گذاشتن رویکرد خصمانه در سیاست خارجی و رفع موانع تجارت خارجی اقداماتی هستند که در راستای رفع تحریم‌ها باید در دستور کار دولت بعد قرار گیرند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد رقم رشد نقدینگی ثبت‌شده در پایان سال گذشته با رقم 24.3 درصد، پایین‌ترین نرخ رشد تجربه شده طی حداقل سه سال اخیر بود. مشاهده می‌شود نرخ رشد نقدینگی در اوایل سال 1400 حدود 39 درصد بود که به صورت مداوم تا آبان همان سال رشد کرده و به 42 درصد رسیده است. سپس مشاهده می‌شود این روند از آذرماه معکوس شده و در ابتدای سال 1401 مجددا نرخ رشد نقدینگی به کمتر از 39 درصد افول کرده است. این درحالی‌ست که تا پایان سال 1401 نرخ رشد نقدینگی به 31 درصد رسیده و نهایتا با ادامه روند نزولی خود در اسفندماه نرخ رشد 24.3 درصدی را ثبت کرد.

یکی از مسائل مهم آموزش‌وپرورش کشور، غلبه تفکری است که نگاه‌های سیاسی در آن بر نگاه‌های تربیتی و آموزشی تقدم یافته است. آموزش‌وپرورش ما دراین دوره گرفتار مدیرانی با یک تفکر ایدئولوژیک خاص شده که باعث می‌شود تصمیم‌ها و رفتارشان دور از واقعیت‌های جامعه باشد. پس هنگامی که حرف از تحول در آموزش‌وپرورش می‌زنند، درواقع بدون اینکه علت‌ها و مسائل آموزش‌وپرورش را درک کنند، دست به کارهای ظاهری می‌زنند.

ما نباید فریب رشد اقتصادی این دو سه سال اخیر را بخوریم و دولتی‌ها باید از مسوولان ذی‌ربط و سیاستگذاران بپرسند که پیش‌بینی‌شان از وضعیت رشد اقتصادی ما در سال ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ چه خواهد بود. یقین داشته باشید که شرایط اینطور نمی‌ماند. این رشد اقتصادی، درواقع رشد نبوده است؛ ما این ماشین را هل دادیم و خودش حرکت نکرده است. با استمرار نرخ تورم ۲۰ درصدی که تا سال ۹۴ در اقتصاد ما نمایان بود، ما این مشکلا فعلی را برای دهه دوم سده ۱۴۰۰ پیش‌بینی می‌کردیم، اما با تغییرات شتابان در نرخ تورم، ما با این چالش‌ها چندسال است که دست‌و‌پنجه نرم می‌کنیم. اسناد بالادستی ما نیز فاقد اعتبار شده‌اند.

به گفته تحلیلگران از آنجا که انتخابات برای پوتین بیشتر عبور از یک مانع حقوقی برای ادامه ریاست جمهوری اش بود و نه محک واقعی نگاه روس ها به سیاست هایش ، اکنون او آزادی بیشتری برای پیشبرد اصلاحات بحث برانگیز در داخل خواهد داشت.

مسعود نیلی: عملکرد بلندمدت را اصولاً سیاست‌های بلندمدت می‌سازند، نه منابع طبیعی یا شوک‌های مقطعی یا موضوعات دیگر. در اقتصاد ایران هم سیاست‌های بلندمدتی مقصر اصلی هستند که از هویت نظام حکمرانی نشأت می‌گیرند.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، که اکنون نامزد احتمالی جمهوری‌خواهان برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ محسوب می‌شود در مبارزات انتخاباتی وعده‌های بسیاری داده است. هرچند برخی از برنامه‌های آقای ترامپ فاقد جزئیات هستند، با این حال سیاست‌های کلی تا کنون تقریبا معلوم شده‌اند.

از حمله به علوم آب و هوا گرفته تا تبدیل ارتش به سلاح سیاسی بازگشت دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین امریکا به کاخ سفید می‌تواند به گونه‌ای افراطی باشد که در مقایسه با آن دور قبلی ریاست جمهوری اش آرام به نظر برسد.

در زمینه قیمت گذاری ها دولت فاقد برنامه است. برنامه را باید در ادبیات آدم ها ببینید. مثلا به شما پیشنهاد می کنم بروید صحبت های ۵ شخصیت مهم اقتصادی را در یک ماه گذشته جمع کنید اگر توانستید یک خط و محور درآورید که مشخص کند این افراد دنبال آن هستند من به شما جایزه می دهم.صحبت های وزیر اقتصاد، رئیس بانک مرکزی، رئیس جمهور، وزیر صنعت و رئیس سازمان برنامه را جمع کنید، در صحبت های هیچکدام آنها، مطلبی ایجابی در سخنانشان نیست که وقتی بخوانید بگویید که فهمیدیم که این ۵ نفر دنبال چنین موضوعی هستند. یک ماه که سهل است ۶ ماه گذشته را هم ببیند چیزی پیدا نمی کنید.

متاسفانه مجموعه دولت دارای راهبرد و سیاست‌هایی هماهنگ نیست. همچنین مطالعات اولیه در این مجموعه دیده نمی شود و به نظر می‌رسد این برنامه برای اجرا تدوین نشده است. هیچ کدام از بندهای برنامه هفتم تحقق پیدا نمی کند. هدف های اصلی مثل رشد اقتصادی، سرمایه گذاری و اشتغال قابل تحقق نیست. البته امکان اینکه برخی اهداف پولی تحقق پیدا کند وجود دارد.